"God roept ons continu op: Hou van mij, hou van je naaste als van jezelf, zorg voor de ander. Die zorg en betrokkenheid voor de ander kun je alleen uitleven als je ‘er bent’."

“Waar denk jij aan bij het woord aarde? Ik denk dan aan mijn tuintje op een mooie zomeravond. Na het eten, in het zachte avondlicht, loop ik wat rond en trek hier en daar onkruid uit de grond, bind een plantje omhoog en geniet van kopje koffie in een comfortabele stoel. Soms klets ik wat met de buurvrouw. Een heerlijke, mooie associatie toch?

Volmaakt en perfect

Als er in de Bijbel geschreven wordt over de aarde, heeft dit ook een positieve lading. Het gaat dan over de Schepping van God, inclusief de mensen. In den beginne schiep God de hemel en de aarde. In het allereerste vers van de Bijbel wordt de aarde al geïntroduceerd. God maakte een prachtige aarde. Bomen, planten, watervallen, dieren, mensen. Genietend wandelde Hij met de mens rond door zijn schepping, samen optrekkend in een prachtige harmonie. Alles was volmaakt en perfect.

Toen ging het mis

Helaas bleef het niet perfect. Adam en Eva gingen de fout in, moesten de hof verlaten. Maar het leven ging gewoon verder, ze kregen kinderen, bouwden een bestaan op. Ze vermenigvuldigden zich en verspreidden zich over de aarde. De mensen bouwden dorpen, steden, bedachten systemen om het leven te regelen, dieren te beheersen en vooral elkaar te overheersen. De eeuwen verstreken.

Hartstochtelijk

En dan, in het boek Samuel, als het volk Israël al een tijdlang in het beloofde land zijn intrek heeft genomen, spreekt een vrouw een hartstochtelijk gebed uit. Hannah heeft uit de hand van God een zoon ontvangen en zingt een loflied (1 Samuel 2:1-10). In vers acht, zegt zij, dat God de zwakke en de arme overeind helpt, dat Hij hen uit het stof en slijk haalt en een ereplaats geeft. Hij tilt op en geeft herstel. En in het gebed geeft ze God de eer: Hij maakte het fundament van de aarde.

Op de ander gericht

Het ís Zijn fundament: Van die ene God, die alwetend, alomtegenwoordig, almachtig en eeuwig is. En Zijn karakter is onvoorwaardelijke, zelfopofferende en op de ander gerichte liefde. Dat is waardoor de aarde gedragen wordt, nog steeds bestaat en zal blijven bestaan: zijn liefde voor zijn schepping, zijn schepsels. Zijn intense verlangen naar herstel, het weer samen wandelen in de avondkoelte en samen genieten.

Zorg dat je ‘er bent’

En daarom is de oproep die Hij door de hele Bijbel continu doet: Hou van mij, hou van je naaste als van jezelf, zorg voor de ander. Die zorg en betrokkenheid voor de ander kun je alleen uitleven als je ‘er bent’. Niet op een kluitje in een hoekje zittend, maar in volle overgave naar elkaar, vermengd, in en op die prachtige aarde levend met en zorgen voor je medeschepsels: mensen, dieren en planten (Genesis 1:28, 2:15).

Hoe leef jij met – en zorg jij voor de aarde?


Dit is deel 2 uit een vierluik. In deze vierluik ontleedt Mira de tekst uit Mattheüs 5: 13: U bent het zout van de aarde… U bent het licht van de wereld. Volgende week deel 3!