Christen zijn met lef? Dit leerde Christien hierover van een arend!

Vertrouwen op dat wat is beloofd, maar wat je niet ziet

“Als kind probeerde ik regelmatig om te vliegen als een vogel. Het leek me heerlijk om je vleugels uit te slaan, waarheen je maar wilt. Vanaf de gangtrap met onder mij zachte vloerbedekking, deed ik dan een poging. De landing was zacht, maar dat was het… Toch was ik ervan overtuigd dat er een dag kwam waarop het me zou lukken.

God spreekt doorlopend

Deze zomer gebruikte God juist het beeld van een vogel, een arend, om me iets duidelijk te maken. God spreekt doorlopend via zijn schepping en vaak zie ik het niet eens, herken je dat? Hoeveel van Zijn liefdestaal heb ik gemist omdat ik te druk was in mijn eigen bubbel? Gelukkig neemt de Heilige Geest daar geen genoegen mee en blijft Hij zenden tot ik het wel opmerk.  

Onrustig 

Vlak voor de zomervakantie voelde ik me onrustig. De verwoesting van de overstromingen, de opkomende deltavariant, het zinloos geweld. De eindtijd voelde ineens zo concreet dichtbij. En ook al weet ik dat God regeert, toch bekroop me een gevoel van moedeloosheid; ‘God, waar bent U, ik weet dat U alles in Uw hand hebt. Maar hoe lang nog?’

Arend

Terwijl ik met een vol hoofd onderweg was naar mijn vakantiebestemming zweefde er een arend vrij laag rondjes boven de plek waar we reden. ‘Dan zweef ik op de wind, gedragen door Uw Geest en de kracht van Uw liefde’. Zijn kracht en aanwezigheid voelde op dat moment zo dichtbij. Ik mocht loslaten wat mij bezighield, schuilen bij Hem en zweven op de adem van de Geest.

Zie je me wel?

Een paar dagen later zat ik bij een beekje en zag ik weer een zwevende arend. Ze bleef zweven boven de plek waar ik zat. Alsof ze zich in al haar glorie wilde laten zien en zei: ‘Hallo ZIE je me wel? Kijk eens goed hoe ik zweef. Weet je nog dat ik me laat dragen? Laat jij je ook dragen door onze Schepper?’ De dag erna ging ik de bergen in. En weer vloog daar een arend. Best logisch dat ik haar daar trof. Arenden maken graag hun nest bovenop een rots. Als hun jongen moeten leren vliegen, lokt de moeder ze met een prooi. Ze weet dat haar kroost sterk genoeg is. Maar als ze dreigen te vallen, draagt ze ze. Een duidelijker beeld kon ik niet krijgen. Durf ik eigenlijk wel los te laten en te zweven? Ook wanneer het leven vol hobbels zit en onzeker is? 

Verademing 

Zweven op de wind en me laten dragen wanneer ik dreigt te vallen, is iets anders dan stil afwachten op wat komen gaan…. Dat is, gaan, midden in de storm en vertrouwen dat ik gedragen worden. Dat is vertrouwen dat er hoe dan ook, sterke vleugels onder me zijn. Wat een verademing! De arend, koning onder de vogels, beeld van kracht, vertrouwen en zorgzaamheid. Een zwevende arend is een indrukwekkend schouwspel. Er gaat iets majestueus en onoverwinnelijks van hem uit.

Bekend wordt nieuw

God spreekt nog steeds via Zijn schepping! En laat bekende bijbelteksten ineens weer als nieuw worden: 

‘Zoals een arend zijn nest opwekt, boven zijn jongen zweeft, zijn vleugels uitspreidt, ze pakt en ze draagt op zijn vlerken, Zo heeft alleen de HEERE hem geleid, Er was geen vreemde god bij hem.’ (Deuteronomium  32  : 11  t/m 12).  

En dan;  

‘Maar wie de HEERE verwachten, zullen hun kracht vernieuwen, zij zullen hun vleugels uitslaan als arenden, zij zullen snel lopen en niet afgemat worden, zij zullen lopen en niet moe worden.’  

(Jesaja 40:31) 

Ondanks de storm laat de arend zich meevoeren op de wind. Zij verzet zich niet, en vecht niet om er tegenin te ploeteren. Ze weet dat dat geen zin heeft. Nee, ze gebruikt die storm en stijgt er bovenuit. En vertrouwt zelfs haar jongen daaraan toe. Want ze weet dat ze veilig zijn.  

Windstil

Soms dient de ene na de andere storm zich aan in je leven. Het voelt alsof het maar niet windstil lijkt te worden. Misschien zit je zelf wel middenin die storm. Of weet je dat er komend seizoen moeilijke dingen op je pad komen. Middenin jouw onrust vraagt God: ‘Vertrouw je mij? Net als die arend vertrouwt dat hij gedragen wordt door de wind. Zo ben ik ook bij jou. Ik til je boven elke storm uit. De storm zal er niet minder om zijn. En misschien zelfs schade aanrichten. Maar je draagt het niet alleen. Onder jou zijn altijd nog Mijn vleugels’. 

Sterk genoeg

Zo zorgt God voor ons. Hij weet wanneer we sterk genoeg zijn om te vliegen. En wanneer we vleugellam geslagen zijn zal Hij ons dragen! Een mooiere belofte is er niet toch?