"Ik werd vrij opgevoed, maar bouwde nooit een christelijke kring op." 

“De christelijke bubbel… Ik hoor er wel eens over, maar ik ken het niet van dichtbij. Eerlijk gezegd vind ik dat mooi, maar soms vind ik het ook jammer.

Vrijheid 

Ik groeide op in een christelijk hervormd gezin. Ik werd vrij opgevoed en had veel vrijheid in het ontdekken van mijzelf en de ander. Heerlijk, ik heb me flink uit kunnen leven. Op allerlei gebied. Maar ik bouwde nooit een christelijke kring op. Niet dat ik het niet probeerde, maar ik zag na catechese iedereen weer afhaken. En waar ik meer en meer gevoed wilde worden, vond de rest van mijn leeftijdsgenoten het wel prima. School, carrière gingen voor alles, ook voor God.

Nooit thuis 

Ik heb dat nooit kunnen begrijpen. God stond altijd op mijn to do lijstje. Misschien dat ik me daarom nooit echt thuis voelde bij veel kerken en groepen. Ik heb mezelf moeten ontwikkelen in het geloof en het is voor mij altijd een één op één relatie geweest met God. Maar ik bleef wel altijd op zoek naar de verdieping en klampte elke mogelijkheid, elke opening aan waarin ik het gesprek over God kon laten gaan. Doordat ik zo vrij was, leerde ik ook allerlei mensen kennen met een ander geloof en ook veel zoekenden.

De gesprekken werden dieper 

In de tijd dat dat het contact via internet z’n opmars maakte, leerde ik online veel mensen kennen met een gemeenschappelijke interesse; fotobewerking via Photoshop. Daar besteedde ik veel tijd aan. Gaandeweg ontstond er online een vaste groep met die ik sprak en de gesprekken werden dieper. Ik merkte dat veel mensen zich veroordeeld voelden door de kerk, omdat ze geen hetero waren. Ondanks dat ze God zochten, konden ze Hem niet vinden en ik voelde hun onverschilligheid. Ik probeerde daarop vaak het gesprek aan te gaan. Hierdoor kreeg ik ook vragen terug over God, over Jezus en teksten in de Bijbel die veroordelend waren. Ik las die teksten nooit als beoordelend, maar altijd in de context en de tijd waarin ze geschreven zijn. En ik probeerde ze te interpreteren door de ogen van Jezus. Door deze gesprekken werd ik online op een gegeven moment zelfs De Dominee genoemd.

Anders kijken

Ik heb aan deze periode alleen maar warme herinneringen. Door hen leerde ik anders kijken naar mensen, naar het geloof en ook naar het leven zelf. En ik hoop dat ik door die gesprekken een zaadje van Gods liefde mocht planten in hun harten. Zo zie ik alle contacten waarin we ons geloof mogen delen als geloofsopvoeding; er valt elke dag nog veel te leren! We moeten nooit krampachtig vasthouden aan eigen gedachten, want dat is ook maar een mening; je eigen. Onze opdracht is: “onderzoekt alles maar behoud het goede”. En dat kun je alleen maar doen wanneer je écht openstaat voor de ander en elkaar daarin kunt leren wie God is.

En jij? In hoeverre speelt de christelijke bubbel een rol in jouw leven? En wat vind je daarvan?