“Misschien is het wel het hoogst haalbare. Iets van jezelf weggeven...” 

Soms ben ik het gewoon zat. Dan ben ik hélemaal klaar met bepaalde mensen. Ik ben niet zo’n zorgzaam typetje die altijd iedereen wil knuffelen. Mijn man hoort mijn gemopper over Mehmet aan.  Voor deze Turkse zeventiger zijn wij méér dan familie. Té regelmatig verschijnt hij op zijn scootmobiel.  Maar het is éénrichtingsverkeer.  ‘Kijk, dat ik hem een keer een bak koffie geef, betekent niet dat ik hem elke dag op de stoep verwacht. Ik zie mijn vrienden en zussen notabene veel minder!’  

Dienen valt me soms vreselijk zwaar.  Ooit deed ik een gaventest waarbij ik schrikbarend hoog scoorde op de gave van het Dienen. Ik juichte niet bij deze uitkomst. Dienstbaarheid gaf mij een heel suf beeld van koffie schenkende 40+ huisvrouwen. Ik stortte me liever op andere talenten. Dienen. Dat kan blijkbaar iedereen. Waarom doe ik het eigenlijk? 

Het hoogst haalbare

In de loop der jaren heb ik geleerd dat dienen, overgave en geven veel stoerder is dan het klinkt. En dat je er ook niet aan ontkomt als volgeling van Jezus. Misschien is het zelfs wel het hoogst haalbare. Iets van jezelf weggeven. Uitdelen van het vele dat je zelf hebt ontvangen. Uitreiken naar de ander met hoopvolle verwachting vóór die ander. Doorgeven van de hoop die in je is. 

Delen waar je in gelooft

Je geloof is nooit bedoeld om als schat te verstoppen in je binnenzak. Maar deze schat laten zien en er zelfs van te delen kan nooit zonder een houding van dienstbaarheid. Door te dienen geef je praktisch uiting aan je geloof. Door te doen voeg je de daad bij het woord. Is het niet zo dat je jouw geloof deelt als je doet waar je in gelooft?   

koffie, lume, give

"Kijk, dat ik hem een keer een bak koffie geef, betekent niet dat ik hem elke dag op de stoep verwacht."

Ik geloof in de kracht van het geven, zonder iets terug te verwachten. Ik geloof in het aanbieden van een luisterend oor. Ik wil Jezus volgen als hij zegt ‘oordeel niet’. En ik geloof in de kracht van gebed.  Dienen kan ontzettend bevredigend en leuk zijn, maar daar gaat het niet om. Soms vraagt het wat van je om Jezus te volgen.  

Mission accomplished? 

Nog even over die Turkse Mehmet die bijna dagelijks aanbelde.  Vorig jaar hielpen we hem vol overgave met zijn remigratie naar Turkije. Heel dienstbaar van ons. Mission accomplished, dacht ik, voldaan handenwrijvend.  Ik dacht te zijn verlost van mijn dienstplicht. Aardig zijn is niet moeilijk. Maar aardig blijven is soms een onmogelijke opgave.  

Levensstijl 

 Jezus volgen door anderen te dienen, is voor mij nog steeds een leerproces.  Het is een levensstijl, niet een taak die ik kan afstrepen. Gaandeweg zie ik ook dat het heel ontspannen kan door dicht bij jezelf te blijven. Misschien is het God die mensen op mijn pad brengt of ze blijven toevallig in mijn gedachten hangen. Hoe dan ook, als ik mensen of situaties tegenkom waarmee ik geen raad weet, kan ik het altijd teruggeven in gebed. Zo wordt het nooit een last. ‘Door Uw wil te doen, leer ik om vrij te zijn.’  

Inmiddels doe ik de deur weer open voor Mehmet. De lieve man stond ineens weer op de stoep. Hij werd blijkbaar letterlijk op mijn paadje teruggezet. Inmiddels ben ik milder gestemd en dankbaar voor de hulp die wij hem kunnen bieden. En hem te kunnen vertellen waar wij in geloven.  

Mijn ervaring is dat je eigen geloof versterkt wordt door te delen wat je gelooft. Soms groeien twijfels en vragen in eerste instantie. Of raak ik zelfs gefrustreerd. Maar dat nodigt ook uit om antwoorden te zoeken. Een mooie manier om je geloof levend te houden en te ontdekken wat de gevolgen zijn als wij Gods wil doen.  

Zie jij een dienende houding als christenplicht?  Om welke reden doe jij de dingen die je doet? Dien je de ander als je vertelt over je geloof? 

delen dienen evangeliseren featured