"Is het erg om géén droom te hebben of je uit te strekken naar een bepaalde gave?"

Het was het derde vrouwenevent in korte tijd dat over dromen ging. Ik zag schrijfsters langskomen. Kunstenaressen. Vrouwen die grote projecten leidden. Getalenteerde vakmensen. Vrouwen naar wie iedereen bewonderend opkeek. ‘Wat is jouw droom?’ was de vraag die ik steeds opnieuw hoorde stellen. En ik voelde mij steeds een beetje kleiner worden. Als je een gewone moeder bent en leeft bij de dag, als je strijkt voor mensen die het even niet kunnen en kinderen opvangt van ouders die omhoog zitten, als je taken oppakt in de gemeente omdat ze er nu eenmaal liggen, is er dan tijd om groot te dromen? Als je altijd doet wat je hand vindt om te doen en je armen een groot bereik hebben waardoor je altijd bezig bent, mis je dan je bestemming? Is het erg om géén droom te hebben of je uit te strekken naar een bepaalde gave?

‘Je zegt zo weinig’

Ik voelde me gewoontjes en had er eigenlijk vrede mee. Kijkend naar de spreekster van die morgen dacht ik: ja, wat zij doet, dat zou ik ook wel kunnen. Spreekbeurten waren altijd al favoriet, en voor het vak presenteren had ik een 10 op school. Maar gelijk daarop hoorde ik de stem van mijn broer, die vroeger vaak zei: ‘Emke, je praat zoveel, maar je zegt zo weinig’. Nee, om spreekster te zijn moest je wel iets te vertellen hebben. En mijn leven was daar veel te gewoon voor. In een zaal vol dromende vrouwen, zei ik een beetje gelaten tegen God dat ik wel graag wilde spreken, maar dat ik die droom toch niet met een ander zou delen. ‘De wereld is al vol getalenteerde mensen, niemand zit op mij te wachten. Vergeet het gerust.’

Geduld

Kort daarna ging de telefoon en werd ik gevraagd om mee te werken in de Bijbelstand. En daar kreeg ik een cursus ‘van je hoofd naar je hart’ omdat evangeliseren niks te maken heeft met kennisoverdracht. Vader God leerde mij met veel geduld en liefde om Hem te vertrouwen en lief te hebben, ook als ik Hem niet begreep. Hij leerde mij om vertrouwelijk met Hem om te gaan, in plaats van de feiten goed op een rijtje te hebben. Hij leerde mij om mét Hem te leven in plaats van voor Hem te werken. Hij leerde mij om Zíjn hart te delen met de mensen om mij heen.

droom

"Een beetje gelaten zei ik tegen God dat ik wel graag wilde spreken..."

Tranen

En zo was ik, zonder dat ik het doorhad, spreekster geworden. Niet voor een zaal mensen die lachten om mijn grapjes en tot in hun hart ontroerd waren door de mooie zinnen die ik uitsprak, maar voor mensen die Gods liefde nog niet kennen. Zij keken niet bewonderend naar mij op, maar lachten mij soms keihard uit. Anderen keken in mijn ogen en zagen Jezus’ liefde voor hen. Er verschenen tranen in hun ogen en ze deelden iets van hun pijn met mij. Ik mocht naast hen gaan staan en vertellen over Jezus.

Knipoog

Ik ervaar het als knipoog van Vader God dat Hij in mijn vrije tijd wat spreekbeurten regelde. Zo nu en dan mag ik spreken voor vrouwen, en daar geniet ik intens van. Hij weet alle dingen!

Spreek je verlangen uit

Hij gaf ook jou talent. Misschien voel je je maar heel gewoon en onbekwaam. Maar vergeet niet dat je een bijzondere God hebt! ‘Niemand zit op mij te wachten’ is een leugen: God Zelf zit op jou te wachten. Spreek je verlangens uit en geef jóuw talent in Zijn handen. Leef Gods droom voor jou!

Ik wil je graag bemoedigen met dit prachtige en toepasselijke liedje van Delise: ‘Kleine dingen’.