"Nu lezen wij die verhalen van engelen, en eerlijk is eerlijk: wat zouden we er graag één op bezoek krijgen!"

 “Je moet weten, er komen hier heel wat mensen over de vloer. Grote mensen, kleine mensen. Aardige mensen, vrolijke mensen, verdrietige mensen, grappige mensen, drukke mensen, koffiedrinkende mensen, logerende mensen, spelende kinderen, gehoorzame kinderen, gezellige kinderen, boefjes, en ga zo maar door. Ik beleef er altijd veel plezier aan. En buiten dat feit, is gastvrijheid niet een christelijke plicht? Je huis open stellen. Soms zelfs zo vaak dat je vergeet dat je ook ´nee´ mag zeggen. Er komen hier heel wat mensen over de vloer. Grote mensen, kleine mensen. Ik heb het altijd vanzelfsprekend gevonden.  

Vergeet de gastvrijheid niet

Totdat ik kortgeleden een tekst las die mij eerder nooit opgevallen was. Ken je dat? Zo’n tekst die je in je leven al talloze malen hebt gelezen, maar die plotseling gaat leven. Ik las Hebreeën 13:2: `Vergeet de gastvrijheid niet, want hierdoor hebben sommigen zonder het te weten engelen onderdak geboden.´ Zie je wat er staat?  

Niet schattig

Vaak heb ik erover gefantaseerd hoe ze eruit zouden zien: engelen. Zou het zo zijn als in sommige romans, dat je een eigen engel hebt, en dat deze onzichtbaar met je meereist om je overal waar het kan te helpen en te beschermen? Zijn ze klein, zodat ze op je schouder passen? Praten ze engels, zoals een kinderliedje suggereert? Ik herinner mij dat mijn moeder de plaatjes van blote babietjes met vleugeltjes in sommige kinderboekjes verfoeide. Engelen waren niet schattig, ze waren krachtig en dapper! 

Indrukwekkend

De Bijbel spreekt over ´sterke helden´ (psalm 103). Maar ´t bleef iets abstracts. Iets onzichtbaars. In de tijd van de Bijbel kon je ze soms ontmoeten. Was je bezig met iets, stond er plotseling één voor je. Stralend. Indrukwekkend. Met een speciale boodschap voor jou! Nu lezen wij die verhalen en eerlijk is eerlijk: wat zouden we er graag één op bezoek krijgen! 

Zou het…?

Je begrijpt dat ik tegenwoordig door een totaal nieuwe bril naar mijn bezoekers kijk. Ik probeer ze met nog meer achting te behandelen en mijn dienstbaarheid is groter dan voorheen. En als een gast me aankijkt, denk ik: zou ik nu in de ogen kijken van…? Je weet maar nooit!

En jij? Heb jij wel eens door zo’n bril naar de mensen gekeken die bij jou thuis komen? 

gastvrij liefde share