Wat een geit en Pasen met elkaar te maken hebben

‘Plaats het gouden reukofferaltaar voor de ark met de verbondstekst en hang het gordijn voor de ingang van de tabernakel. Het brandofferaltaar moet je voor de ingang van de tabernakel, de ontmoetingstent zetten, en het wasbekken, gevuld met water, tussen de tent en het altaar.’ (Uit Exodus 40:1-15)

Mijn bord ging leeg

Is er voor jou wel eens een geit geslacht? Het overkwam mij tijdens een werkreis naar het buitenland. Daar in een vluchtelingenkamp in Ethiopië besloot men voor ons bezoek als feestmaal hun geit op te offeren. En dat terwijl ze bijna niets hadden.. Je snapt, mijn bord ging die avond leeg.

Hand op zijn kop

Ik moet aan dit voorval denken na het lezen van de tekst uit Exodus 40. In deze verzen legt God aan Mozes uit hoe hij de tabernakel moet inrichten en waar hij de altaren voor de offers moest plaatsen. God wil met de tabernakel een plek van ontmoeting creëren. Daarbij schrijft God voor hoe het volk Hem tegemoet kan treden. Met offergaven; cadeaus van aanbidding en dankbaarheid. En later, na de wetgeving aan Mozes op de berg Sinai, cadeaus om iets goed te maken… zoenoffers. Het trof me wat ik ergens las over het brandoffer: ‘Door een hand op de kop van het dier te leggen verklaart degene die het offer brengt dat het dier in zijn naam wordt aangeboden en het in zijn plaats komt.’

Vrij

In deze 40-dagentijd is de vergelijking met Jezus als offerlam in mijn hoofd snel gemaakt. Jezus gaf zichzelf, in onze plaats. En dankzij Zijn offer kan ik God vrij tegemoet treden, zijn mijn zoenoffers niet meer nodig om de band tussen mij en God te herstellen. Maar wat blijft, zijn onze dankoffers en offers van aanbidding. Hoe krijgen die offers in jouw leven vorm?

Dunne lijn…

In mijn jonge jaren heb ik vaak ervaren dat die lijn, tussen offeren uit dankbaarheid en offeren om in een goed blaadje te komen bij God, erg dun is. Terwijl ik dacht dat ik vooral gaf uit dankbaarheid, waren mijn gaven, mijn cadeaus, mijn goede daden, stiekem toch vooral bedoeld om God gunstig te stemmen. Als een moderne variant op de aflaat. Herken je dat?

Onmogelijk

Jezus wil vooral altijd afrekenen met die gedachte; er ís al betaald, dat hoeven wij niet nog een keer te doen. Hem terugbetalen is ónmogelijk. Maar uit dankbaarheid voor wat Hij deed, kunnen we wél zijn voorbeeld navolgen. Niet door zelf ook aan het kruis te gaan, gelukkig niet, maar door onszelf, ons leven, als een levend offer te geven. Zoals in Romeinen 12:1 zo mooi staat: ‘Broeders en zusters, met een beroep op Gods barmhartigheid vraag ik u om uzelf als een levend, heilig en God welgevallig offer in zijn dienst te stellen. Dat is de ware eredienst die van u gevraagd wordt.” Hoe je dat doet, jezelf als levend offer geven? Lees vandaag Romeinen 12 daar nog eens op na. Jouw leven als levend dankoffer; dat is nog eens een mooi cadeau voor het feest van Pasen!

Levend dankoffer

Ik hoop en bid dat deze 40-dagentijd voor jou een periode van bezinning mag zijn; op wat Jezus voor jou deed en waarom én op jouw leven als levend dankoffer. Om met de woorden van Amy Carmichael af te sluiten:

“When I consider the cross of Christ,
how can anything that I do be called sacrifice?”

***

Deze bijdrage schreef Hagar voor de podcastserie 40 dagen hier en nu. Ontdek hiermee hoe jij, op weg naar Pasen, Jezus kunt volgen in jouw leven hier en nu. De podcast is eenvoudig te volgen via jouw favoriete podcast-app of via onze gloednieuwe eigen app (i.s.m. de kerkenapp Scipio). Check www.40dagenhierennu.nl voor alle info!