Hoe God tekens gebruikt om een zoeker uit het Verre Oosten te leiden

Een onverwacht bezoek

Op een dag stapte hij de kerk in. Ik heette hem welkom. Ik ben voor het eerst in een kerk, vertelde hij. Ik heb jullie adres gegoogeld. Kan ik binnenkomen?
Uiteraard kon dat.

Nieuwsgierig naar het christendom

In het Engels, want zijn taal sprak ik niet, maakten we een praatje. Hij was een vrome boeddhist. Maar, zo zei hij, spirituele nummerreeksen laten me zien dat ik een ander pad moet gaan volgen, daarom ben ik benieuwd naar het pad van het christendom.

Een zwaar verleden

Een paar weken lang bleef hij iedere week komen. Bij stukjes en beetjes werd me zijn verhaal duidelijk. Hij kwam uit Myanmar. Hij had actief tegen het regime geprotesteerd. Hij was gevangengenomen en ontkomen, voor het leven getekend. Om het vege lijf te redden had hij zijn vrouw en kinderen moeten achterlaten toen hij vluchtte.
Uiteindelijk was hij ongedocumenteerd terechtgekomen in de Nederlandse druilerige winter. Myanmarese Nederlandse kennissen gaven hem tegen woekerprijzen onderdak.

Aan het eind van zijn krachten

Op een ochtend stuurde hij me een appje: hij bedankte voor de mooie diensten, maar kon voortaan niet meer komen. Hij was aan zijn eind. Kon niet meer. Hij kon zijn onderdak niet meer betalen en was eruit gezet. 100 euro was alles wat hij nog had. ‘Misschien kan ik daarmee naar Duitsland reizen. Misschien is er daar een plek voor mij. Misschien kan ik daar een baantje vinden zodat ik eten kan kopen.’ Hij was wanhopig.

Een plek om tot rust te komen

‘Kom anders hier, logeer een weekje in onze caravan, we zorgen dat er eten is, dan kan je tot rust komen en kunnen we meedenken over een oplossing’, zei ik. Niet dat ik een idee had wat we konden doen, maar dat leek op dat moment het beste.
Toen we hem naar onze caravan brachten, was hij ineens stil, zichtbaar geroerd.

Een droom die werkelijkheid werd

Weken later vertelde hij waarom. ‘In het diepst van mijn nood’, zei hij, ‘had ik een droom. Ik zag weidse groene weiden met witzwarte koeien en ik hoorde een stem: “Hier geef Ik jou een huis”.’

Hij had niet geweten wat hij ervan moest denken. Maar toen hij uit de caravan keek, zag hij precies wat hij in zijn droom gezien had. ‘Daarom weet ik nu zeker dat het waar is,’ zei hij. ‘God heeft het mij van tevoren laten zien. Nu weet ik zeker dat ik het pad van Jezus wil gaan volgen.’

Een nieuwe weg

Hij bleef naar de kerk komen, verdiepte zich vol ijver in de bijbel en het christelijke geloof, gaf zich over aan Jezus en werd gedoopt.

Gehoorzaam en beschikbaar

Zijn verhaal raakt me. God ontmoet mensen waar ze zijn. God gebruikte spirituele tekens om deze ene mens uit het Verre Oosten naar Hem op zoek te laten gaan – net als Hij bij de wijzen uit het Oosten deed. God gebruikte ons eenvoudige caravannetje op een boerencamping omringd door weilanden met gezapige koeien om deze man niet alleen even op adem te laten komen, maar om hem op het spoor van iets veel groters te zetten: namelijk van Zichzelf.
God gaat zijn weg. En wij, wij hoeven eigenlijk niets anders te doen dan gehoorzaam en beschikbaar te zijn. De hongerigen eten te geven, de vreemdelingen welkom te heten en daardoor en daarbij het licht en de liefde van Christus te laten zien.

Deze blog is geschreven in samenwerking met geloofsinburgering. Als jij member bent bij Lume ontvang je een lightbox met toffe producten en ook deze kaarten van geloofsinburgering.

Stuur jij een kerstgroet die raakt? Verspreid licht met deze elegante, betekenisvolle kaarten voor je vrienden, familie en iedereen die je kent. Stuur bijvoorbeeld dit jaar kerstkaarten naar vluchtelingen in Nederland die uit Syrië komen (de Arabische variant van de kaart), of uit Eritrea (de Tigrinya variant van de kaart) of uit Iran (de Farsi variant van de kaart).