Wat de harde woorden van Jeremia mij leren over het goede leven met God

De tekst bij deze blog is Jeremia 26:4-7:

Zeg tegen hen: Dit zegt de HEER: Als jullie niet naar Mij luisteren, als jullie de wet niet naleven die Ik je gegeven heb en niet luisteren naar mijn dienaren, de profeten, die Ik telkens weer naar jullie zend, maar voor wie jullie tot nu toe doof waren, dan zal ik met deze tempel hetzelfde doen als met Silo, zodat alle volken op aarde de naam van deze stad als een vloek zullen gebruiken.’ De priesters, de profeten en alle andere aanwezigen in de tempel hoorden Jeremia deze woorden spreken.

God van verbinding

Hoe geduldig ben jij? Toen ik de tekst voor vandaag las, raakte het mij hoe eindeloos geduldig God is met het volk. Keer op keer keren ze Hem de rug toe… en toch zoekt God hen elke keer weer op. Het kenmerkt voor mij zo het vaderhart van God: God is een God van verbinding en relatie. Daarom probeert Hij het steeds opnieuw bij het volk… blijft Hij hoop houden dat ze nu wel zullen luisteren. Eerder lazen we al in vers 3: ‘Misschien zullen zij luisteren en met hun kwalijke praktijken breken.’ Misschien… Hoor je de hoop die daar doorheen klinkt?

Heel wat minder vriendelijk

‘Misschien zullen ze luisteren…’ In de tekst van vandaag lezen we over alle pogingen die God onderneemt om het volk te laten luisteren; ‘Ik gaf jullie de wet, Ik gaf jullie profeten, maar jullie luisteren niet!’ Het doet me denken aan mijn eigen pogingen om mijn kind, mijn zoon van 8, iets te laten doen wat ik graag wil. Zijn rommel opruimen bijvoorbeeld of wat meer opschieten om naar school te gaan. Als ik na 3x vriendelijk vragen nog geen effect zie, raakt mijn geduld vaak snel op. En wordt mijn toon wat minder vriendelijk.

Het verhaal stopt niet

In Jeremia wordt Gods toon ook minder vriendelijk, dreigend zelfs. God dreigt de tempel te verwoesten en Jeruzalem tot een plek van onheil en vloek te maken. En uit de Bijbel weten we dat dit ook gebeurt, voor het eerst onder leiding van koning Nebukadnezar, we lezen daarover in het boek Daniël.  Maar Godzijdank hebben wij een God van verbinding en relatie. Want het verhaal tussen God en de mens stopt hier niet! Gods verhaal met zijn volk gaat door. En daarmee bewijst God opnieuw Zijn eeuwigdurende liefde voor ons. Want laten we eerlijk zijn… brengen wij het er veel beter vanaf dan het volk van Israël? Hoe vaak denken of handelen wij alsof God niet bestaat? Keren wij Hem de rug toe?

Zo pijnlijk…

God had alle recht te doen wat Hij in de tijd van Jeremia deed. Toch laat Hij het volk niet in de steek en daarmee ons evenmin niet. Hardleers als we zijn. God kiest een andere weg: het offer van Jezus aan het kruis. Na het lezen van Jeremia komt dit offer van Jezus nog indringender bij me binnen. Ik realiseer me hoeveel Gód geleden heeft. Keer op keer zag Hij hoe Zijn eigen volk, Zijn kinderen Hem niet meer wilden. Stel je eens voor hoe pijnlijk dat is?! Iemand van wie je zoveel houdt en voor wie je met alle liefde die in je is zorgt, kiest er bewust voor om alle banden te verbreken. Heb je dat wel eens meegemaakt? Het is precies wat het volk deed. Dat is precies wat we als mensen vaak doen. En wat doet God?

Ik kan niet anders…

God houdt zoveel van Zijn volk, van jou en mij, dat Hij zegt: het is genoeg! Ja, jullie hebben het oordeel verdiend, maar Ik hou zoveel van jullie, dat Ik het oordeel op me neem. Ik draag het oordeel en offer Mijzelf op, door mijn Zoon Jezus. Ik ben de tempel die wordt afgebroken, zoals Jezus later zal zeggen in Johannes 2:19. Als ik dat tot me door laat dringen, kan ik niet anders dan heel stil worden en Zijn eindeloze geduld met mij beantwoorden met mijn eindeloze liefde.  

God, Vader in de hemel. Dank u voor Uw eindeloze geduld met Uw volk. Met mij. Leer mij Uw offer op waarde te schatten, elke dag opnieuw. Amen.