"Als het verkeerde gedrag van een persoon de overhand neemt, worden we vaak verblind door onze emoties. Emoties die worden opgeroepen door verontwaardiging, verraad of boosheid..."

Ik ken iemand die veel verkeerde keuzes maakte in het leven, en die ook niet altijd even goed overkomt. Meer dan eens hoorde ik mensen negatief over hem spreken, zich soms afvragend wat er van hem terecht zou komen.

Dat doet me pijn

Toch staat deze persoon me na aan het hart en geef ik de hoop niet op. Ondanks dat ik het ook vaak niet eens ben met zijn keuzes en gedrag, doet al die negativiteit van anderen me pijn. Vaak kan ik feitelijk niet ontkennen wat er wordt gezegd en snap ik alle ergernissen volledig. Maar uiteindelijk hebben we het hier wel over een mens van vlees en bloed; iemand met gevoel; iemand die gekwetst kan worden. Helaas verliezen we dit nog vaak uit het oog.

Verblind

Dat gebeurt met name als het verkeerde gedrag van die persoon de overhand neemt. We worden dan verblind door onze emoties. Emoties die worden opgeroepen door verontwaardiging, verraad of boosheid. En wanneer dit meer dan eens gebeurt, zijn we steeds meer geneigd om de persoon te koppelen aan de gedraging. Je ziet de verschuiving vanzelf: iemand maakt niet meer een ‘domme keuze’ maar is ‘een sukkel’. We oordelen niet meer maar we veroordelen; we concluderen gelaten dat de vos zijn streken toch nooit zal verliezen.

Ik geef hem niet op

Maar ik geloof in een God waarbij niets onmogelijk is. Daarom geloof ik dat een vos zijn streken wel degelijk kan verliezen. En dus houd ik hoop voor dit specifieke vosje. Ik geef hem niet op en dat doet mijn God ook niet.

Nieuwe kans

Ik zal altijd blijven hopen en blijven bidden voor de ‘vosjes’ in deze wereld. Maar ik hoop ook dat het aan mijn houding tegenover hen te zien mag zijn dat ik in ze geloof. Hoe verschrikkelijk lijkt het me als niemand je meer een nieuwe kans wil geven of in je gelooft. En hoe mooi is het dan om iemand weer een stukje waardigheid terug te geven?

Waardigheid en liefde

Ik denk dat dat ook was wat Jezus deed toen Hij de maaltijd deelde met tollenaars en zondaars. Hij liet zien dat Hij ze zag om wie ze waren. Hij gaf hen waardigheid en liefde wanneer ze alleen maar afgunst en wantrouwen kenden. Hij gaf hen hoop wanneer ze zelf dachten een weg in te zijn geslagen waaruit ze niet meer terug konden komen. Ik hoop in mijn leven hetzelfde te mogen doen. Ik wil uitstralen dat ik in ze geloof en dat ik ze waardeer voor de persoon die ze zijn.

Iedereen kan gered worden

Het is zo belangrijk om te blijven onthouden dat we geloven in een God van wonderen. Iedereen kan gered worden, ook al zien we het zelf nog niet zo snel gebeuren. Onthoud dat en geef de mensen die op je pad komen niet op. Jij bent in staat om zoveel van Hem te laten zien! Dat doet wat met een mens. En wie weet, op een dag, verliest de vos zijn haren én zijn streken…

En jij? Vind jij het moeilijk om iemand een tweede kans te geven? Wat maakt dat dit jou wel of niet lukt?

kans oordeel