"Het is voor mij een volledig raadsel waarom God mij elke keer weer inzet... Hij kan het toch gewoon veel beter zelf doen?!"
“Regelmatig vraag ik het me af… ‘Wat wil God toch met een discipel zoals ik?!’ Chaotisch, onhandig, blunderend, vaak vol twijfel en angst. Als rechtgeaarde discipel behoor ik Zijn licht en liefde uit te stralen en Zijn Licht te laten zien in een donkere wereld! Maar deze discipel lijkt mensen sneller te laten struikelen dan dat ze een lichtend schijnsel voor hen is op een donker pad…
Beschikbaar zijn
Toch is er iets dat ik met al mijn twijfelachtige kwaliteiten wel kan doen! Namelijk… beschikbaar zijn! God te vertellen dat ik er ben! Overigens wel met de waarschuwing dat wanneer Hij mij wil inzetten Hij het, van begin tot het einde, door mij heen Zelf zal moeten uitwerken. En dan nog durf ik niet te garanderen dat het goed komt… Mijn ervaring leert me namelijk dat mijn goed bedoelde acties vaak in totale chaos eindigen met als resultaat een heleboel brokken en puin! Paniekerig en half huilend ren ik dan vervolgens naar God dat ik het nu echt niet meer weet… En Hij het alsnog moet oplossen!
Ik liet het weer gebeuren
Elke keer gebeurt het me weer! En juist daarom is het voor mij een volledig raadsel waarom God mij elke keer weer inzet. Hij kan het toch gewoon veel beter zelf doen?! Onlangs was het weer eens flink raak…. De aanleiding? Het opstarten van een Alpha Cursus: Jezus’ naam bekend maken in de wereld om ons heen! Prachtig! Maar mijn uitwerking bleek minder prachtig… Ik belandde namelijk ergens onderweg in de voorbereiding, ongewild en onbedoeld in een voorzittersrol. Iets dat mij totaal niet past. Desondanks liet ik het gebeuren. Was het misschien dan toch de eer? Ik durf het niet te zeggen, maar de chaos was binnen no-time compleet!
Onzalig idee
Vergaderingen werden op verkeerde data gepland en bijeenkomsten verliepen chaotisch maar dat was nog niet het ergste! Helaas kreeg ik het onzalige idee dat ik wel in staat moest zijn om een mailadres aan te maken waarop deelnemers zich konden aanmelden. Hoe moeilijk kon het zijn?! Nou voor mij, zo bleek al snel, heel moeilijk! Het mailadres was weliswaar in de lucht, de deelnemers kwamen, alleen niemand die het kon zien! Het wachtwoord bleek spoorloos en mijn naam bleek niet gekoppeld aan het mailadres. Het gevolg? Een zwevend mailadres met zwevende zoekers naar Jezus! En geen mens die hen op kon vangen!
"Ik besloot een mailadres aan te maken. Hoe moeilijk kon het zijn?! Nou voor mij, zo bleek al snel, heel moeilijk..."
Wat een kluns!
God moet wel gedacht hebben, kluns! Zet ik je in, stuur Ik je zoekers die je mag begeleiden om Mij te leren kennen en nou dit! Ik voelde me schuldig, verdrietig, boos en in paniek! Toch besefte ik direct, God is God! Het is voor Hem niet lastig om zwevers vast te pakken en op de plek te zetten waar ze mogen zijn om Hem te leren kennen! Hooguit wat lastig omdat Hij eerst door een berg brokken heen moet om hen te bereiken!
Geen kans
Waarom zet God in vredesnaam toch mensen in?! Is Zijn Liefde en geduld voor ons dan zo groot? Want hoe bizar is het; God vindt deze zoekers, dat is zeker maar vervolgens stuurt Hij hen gewoon naar de discipel die er zojuist voor zorgde dat deze mensen niet eens de kans kregen om zich aan te melden… Deze discipel krijgt gewoon Zijn vertrouwen om alsnog Zijn evangelie te verkondigen! Nou als ik God was, had ik me wel twee keer bedacht voordat ik dat zou doen.
Afhankelijkheid
Het voordeel van dit soort blunders is dat ik steeds meer leer om afgestemd te zijn op Hem, in Zijn afhankelijkheid mag leven! Hij wil Zijn perfecte werk DOOR mijn feilbaarheid heen uitvoeren, hoe bijzonder is dat! Dat geeft mij ook rust en een veilig gevoel! Ik kan het niet kapot maken: Hij is erbij! Zijn verlossingsplan gaat door! Dat vergt overgave, maar vraagt ook om schuld belijden over wat fout ging, om het vervolgens in Zijn handen te mogen leggen. Verschrikkelijk moeilijk en lastig, want wat je zelf verknalt, wil je zelf fixen. En dat was precies wat ik deed. Tot middenin de nacht bedacht ik alle mogelijke wachtwoorden, chatte ik met de Google helpdesk en bestookte ik vrienden met duizenden vragen over mogelijke oplossingen..
Niet gelukt
Het is niet gelukt. Ik moest het team vertellen dat het mailadres niet meer functioneerde en met elkaar hebben we het aan God terug gegeven. Maar ik besloot om volledig op Hem te vertrouwen! God heeft geen mailadres nodig om de juiste mensen te sturen. Oh, het zou helpen, dat denk ik zeker, maar Hij is er niet van afhankelijk.
Verbijsterend
God kiest voor ons, wetende dat we het vaak moeilijker voor Hem maken dan nodig. Dat is verbijsterend, wonderbaarlijk en prachtig om te ervaren en geeft moed om weer te gaan als Hij me roept en te vertellen over de onvoorwaardelijke trouwe Liefde van Jezus voor Zijn feilbare kinderen!
Heb jij ook wel eens een flinke blunder gemaakt waardoor je het gevoel had dat je God vooral in de weg liep? Wat deed je? En wat merkte je van God in deze situatie?