"Daar waar Liefde woont, ontstaat het verlangen om die liefde te delen en te geven aan anderen waardoor het zich weer kan vermenigvuldigen."

Wat betekent echte vriendschap en ben ik zelf eigenlijk wel een echte vriendin? Herken je dat? Blij zijn met vriendinnen? Met hun vriendschap? Echte vriendinnen, waarmee je het leven met alle ups en downs kunt delen? Heerlijk! Met wie je kunt lachen en huilen. Die je oppeppen als het even niet meer gaat, die jou confronteren met de soms domme keuzes die je in je leven maakt. Vriendinnen met wie je samen kunt bidden, je geloof, je twijfels en je vragen kunt delen.

Niet afstandelijk

Wij mensen zijn bedoeld als sociale wezens. En dat kan ook niet anders want onze Schepper is een door en door Sociaal en Liefdevol Wezen, volledig gericht op relatie.

God is geen afstandelijk hoogverheven éénzaam Wezen op een Troon. Nee, Hij is Drie in één, vol Liefde en emotie. Lees het oude testament er maar op na!

Gericht op relatie

Het is voor ons niet te begrijpen, hoe God precies in elkaar zit en hoe het nou werkt tussen die Drie. Zeer waarschijnlijk zullen we er ook nooit achter komen! Gewoon omdat God daar gelukkig veel te groot voor is! Maar wat we wel mogen, is er gewoon heel blij mee zijn, want het betekent dat wij een God mogen dienen die gericht is op contact, communicatie, liefde en relatie.

Waarom in vredesnaam?!

Ze hadden het heel goed zo met z’n Drieën, de perfecte drie-eenheid. Vader, Zoon en Heilige Geest. Met elkaar bouwden ze aan die aarde, in perfecte harmonie. Je zou zeggen…; niks meer aan doen! En toch…..!

Na enkele dagen bleek het nog niet af…..er moest nog wat bij, of liever gezegd, iemand bij. Laten wij mensen maken, naar ons beeld geschapen. Waaraan wij onze Liefde kunnen geven. Waarom? Vroeg ik me af. In vredesnaam waarvoor?

Het antwoord bleek simpel en toch onbegrijpelijk liefdevol en rijk. God, de Drie-eenheid wilde die perfecte harmonie, die onderlinge Liefdesband niet voor zichzelf houden. Daar waar Liefde woont, ontstaat het verlangen om die liefde te delen en te geven aan anderen waardoor het zich weer kan vermenigvuldigen. En dus bedacht God: ‘Laten wij mensen maken, naar ons beeld geschapen. Waaraan wij onze Liefde kunnen geven’ (Genesis 1 vers 26).

steen, hart, liefde

"God hield die perfecte harmonie niet voor zichzelf..."

Pijn over verlies van vriendschap

En het was goed! Het was mooi. God wandelde, sprak en zorgde voor Adam en Eva. Er was een band, een prachtige relatie tussen de mens en God. Ik kan me dan ook voorstellen dat God diep gekwetst en vol verdriet was toen het mis ging. Alles had Hij ze gegeven! Vriendschap, liefde en een goed leven. Maar die perfecte band werd verbroken en dat moet enorm pijn hebben gedaan. Ik denk dat wij ook allemaal die ervaring wel kennen. Teleurgesteld zijn. Pijn voelen over het verlies van een vriendschap waarvan je dacht dat het nooit kapot zou gaan. Vaak stopt bij ons dan het contact, komt het niet meer goed. Het wordt niet of niet goed uitgesproken, je besluit door te gaan met je leven en er komen nieuwe mensen. God daarentegen laat Adam en Eva niet los, Hij blijft zich verbinden met hen.

Eindeloos geduld

En als je het oude testament leest, blijkt dat zoeken van God naar herstel van de relatie tussen Hem en Zijn volk het hele oude Testament door te gaan. Hij zoekt continue het contact met Zijn volk en probeert het voor Zich te winnen. Ook in het Nieuwe testament gaat het proces gewoon door, want onze God is niet een God die snel opgeeft, al moet Hij er wel een eindeloos geduld voor opbrengen. In de persoon van Jezus komt Hij dan naar de aarde en  stelt zijn leven in dienst van mensen. Hij Blijft trouw tot in Zijn dood en zelfs daarna.

Helemaal klaar mee

Ik moet zeggen, ik was er waarschijnlijk al een paar duizend jaar eerder klaar mee geweest. Maar nee, de God van liefde en relatie blijft trekken omdat Hij nou éénmaal niet anders kan. Soms met rigoureuze middelen, soms met fluwelen handschoenen, maar altijd vanuit Liefde. Uiteindelijk na 33 jaar vertrekt Jezus dan toch maar naar de hemel. Maar niet voordat Hij een ontroerend wonderschoon gebed richt tot de Vader. Daarin spreekt Hij nogmaals Zijn liefde en verbondenheid met ons mensen uit.

“Net zoals U en Ik één zijn Vader, zo zullen zij één zijn met elkaar  en één zijn met Ons. U houdt net zoveel van hen als van Mij. Zo zal dezelfde grote liefde die U voor Mij heeft, ook in hen zijn. En Ik zal één met hen zijn.” (Johannes 17)

Maar ook als Jezus weer in de hemel is, blijkt Hij ons niet los te laten. Want In Zijn allesomvattende wijsheid besluit Hij Zijn Heilige Geest te sturen. Om menselijke harten te veroveren en relaties te bouwen.

vrouwen. liefde, lume, vriendschap

"Jouw vriendschap, jij als persoon bent een kadootje voor mij en ik ben er super blij mee.”

Groot cadeau

Afgelopen week, na een mooie en fijne ontmoeting met één van mijn bijzondere vriendinnen realiseerde ik me welk groot cadeau God mij met haar vriendschap gaf. En ik denk dat we elkaar en God  veel meer moeten vertellen hoe blij we daarmee zijn. Wij zijn vaak zo voorzichtig, altijd bang om teveel te zijn. Bang om te claimen. Niet overdreven willen overkomen. Honderdduizend redenen om je blijdschap met elkaar niet of nauwelijks uit te spreken. En laat ik eerlijk zijn… Ik roep het ook niet tegen iedereen, maar als je werkelijk blij met iemand bent, om welke reden dan ook, vertel haar dan gewoon:

“Ik dank God voor jou. Jouw vriendschap, jij als persoon bent een kadootje voor mij en ik ben er super blij mee.”

Spontane jeuk

Nu is dat, denk ik voor de meeste vrouwen nog wel te doen. Het wordt pas een echte uitdaging om contact te onderhouden met mensen die regelmatig hopeloos in je allergie zitten. Waar je het liefst heel hard bij weg loopt. Van wie je spontane jeuk krijgt, waarvan je vind dat ze eigenlijk helemaal niet bij je passen, maar waarmee je nu éénmaal opgescheept zit. Omdat ze familie zijn, of de vrouw, van de vriend van je man en dus offer je  jezelf één keer per half jaar een avond op. Ook zijn er altijd van die mensen die nooit iemand hebben! Ze zijn altijd alleen! En om de één of andere reden zit er altijd wel zo één in je kerk. Je vindt dat je er iets mee moet… dat hoort nou éénmaal bij je christenplicht. Dus nodig je die persoon maar weer uit voor de kring. Dan kunnen we het leed dat contact heet, gezamenlijk delen en zijn we toch heel goed bezig.

Moet het altijd passen?

Is dat ook een vorm van vriendschap? Of moeten mensen altijd bij je passen om er vriendschap mee te kunnen onderhouden? Zit er in vriendschap niet ook een vorm van dienen zonder er iets voor terug te verwachten? En hoe zit het met trouw? Moet een vriendschap voor altijd zijn? Moet je altijd redden wat er te redden valt wanneer een vriendschap op de klippen dreigt te lopen? Is het niet beter om alleen met christenen vriendschap te onderhouden? Lastige vragen, waar ik in ieder geval geen pasklaar antwoord op heb. Toch ga ik  dan even terug naar Jezus, want hoe deed Hij dat? Nou, Hij bleef in ieder geval zichzelf in alle omstandigheden. Eerlijk, open, trouw, oprecht , inlevend en betrokken, zonder oordeel en vooringenomenheid. Vergevingsgezind en liefdevol, zelfs naar mensen die menselijkerwijs totaal niet in Zijn straatje pasten. En ik denk dat wij LUME vrouwen Jezus daar in mogen volgen.

liefde, licht, lume

"Het antwoord is duidelijk: 'Heb elkaar lief! Zoals ik jullie heb lief gehad’, maar zo ontzettend lastig soms."

Veel te hoog gegrepen

Dat klinkt natuurlijk uitermate hoogdravend en veel te hoog gegrepen! Echt zo’n oproep vanaf een kansel, van zo’n dominee die teveel met z’n hoofd in de literatuur zit en totaal het echte leven niet meer begrijpt. Want hoe krijg je dat in vredesnaam voor elkaar? Bijvoorbeeld bij je schoonouders voor wie jij al tien jaar totaal ongeschikt bent als echtgenote van hun lieve bovenmaats getalenteerde zoon? Even terug naar Jezus! Wat bad Hij ook alweer in Johannes 17: “U en Ik zijn één, zo ben ik één met hen! “

Ingewikkeld

Wat een belofte, wat een eeuwige trouw en onvoorwaardelijke vriendschap spreekt Hij daarmee uit! Je hoeft het dus niet alleen te doen. Het wordt niet van jou verwacht: ga ermee naar Jezus en vraag Hem jou te leren wat Hij verstaat onder vriendschap en hoe je dat moet vormgeven met mensen die je ingewikkeld vindt. ‘Wat wilt U dat ik doen zal” Het antwoord is duidelijk (‘Heb elkaar lief! Zoals ik jullie heb lief gehad’, Johannes 13:34), maar zo ontzettend lastig soms.

Zijn licht in ons hart

Als LUME vrouwen willen we Jezus volgen, maar we kunnen dat  alleen echt voluit doen vanuit zijn Licht in ons hart.

Dus bid ik: Jezus hier ben ik, opent U mijn hart  en komt U met uw Licht in mijn propvolle, plichtsgetrouwe, ‘hoe moet ik dat in vredesnaam doen’ hart!  Help Mij om vanuit Uw licht en kracht een echte vriendin te zijn. Dank U dat  het niet van mij afhangt, maar dat U met uw Licht en onvoorwaardelijke Vriendschap en Trouw door ons heen wilt werken, zodat wij voor de mensen om ons heen ware vrienden mogen zijn.

Drie-eenheid featured vriendschap