"Ruim drie jaar geleden zat ik in zo'n donkere periode. Van mij hoefde het allemaal niet per se meer…"

Beeld je in: een warme zomeravond, waarbij tijd geen rol speelt. Met om je heen de lucht van BBQ en op de achtergrond het commentaar van de Tour de France. Tijdens deze vakantieperiode sta ik zelf altijd iets meer in standje ‘relax’, jij ook?

Heerlijke zomeravond

Op zo’n heerlijke zomeravond kwam ik thuis. Ik zette mijn fiets in de tuin en spitste mijn oren; de wind nam prachtige klanken met zich mee: ik hoorde worship. Geen twijfel mogelijk. En hard ook. Nu woon ik niet in een christelijke straat, dus nieuwsgierig liep ik de straat op, de wijk in, als een magneet richting de muziek toegetrokken.

Mijn buurman grapt: “Hallelujah!”

Daar, op het speelpleintje waar ik dagelijks 100 x schommel, glij en wip-wap met mijn dochters, had zich zojuist voor mijn ogen een transformatie voldaan. Er stond en podium, een evangelist, een groep met aanbidders en ze zongen prachtig, vol passie. De mensen bleven maar komen, uit alle huizen werden ze naar het pleintje getrokken, totdat het er vol stond met mensen uit de wijk. Die islamitische buurvrouw. Die buurman die zoveel had meegemaakt. Er was eten en drinken. Een a-religieuze man die zich geen houding aan wist te nemen riep ‘voor de grap’ maar “halleluja!”, maar bleef ondertussen toch nieuwsgierig plakken.

Net als Paulus

Het deed mij denken aan de verhalen van Paulus, uit de Bijbel. Zo zal het ongeveer zijn gegaan in de steden die hij bezocht. Wat dat betreft zijn de tijden niet veranderd. Net als dat God gelukkig niet veranderd is! Een glimlach vond haar plekje op mijn gezicht.

Jij religieus?!

Een buurman kwam aanlopen en zei tegen mij: “Ik wist helemaal niet dat hij (de evangelist red.) zo uhh.. religieus, ja zo ehm.. godsdienstig was.” Het zette mij aan het denken. Want deze evangelist was zo vurig, zo vol van God.

Ik herkende mij in hem. En toch waren er mensen die hem kennen, maar dus niet kénnen. ‘Kent deze buurman mij eigenlijk wel?’ Ook mijn passie kan zich soms beperken tot mijn werk of mijn eigen netwerk. Wat ziet mijn buurt of mijn stad van mijn liefde voor Jezus? Laat ik hen zien wie en dus van Wie ik ten diepste ben? Durf ik dat gesprek te voeren?

joline, lume, vrouw

"We zijn zo geneigd om evangeliseren ‘zwaar’ te maken.."

‘Club van christengekkies’

Het mooie was dat mijn buurman aan de blik in mijn ogen alleen al zag, dat ook ik bij de club van christengekkies behoor. “Wat zingen ze, ik ken dat niet hoor.” Zei hij en keek opzij, naar mij. “Het zijn christelijke liederen” zei ik, genietend. En zonder dat ik het doorhad, begon ik mee te zingen. Aanbidden; de taal van mijn ziel. Deze zomeravond was geen moment voor felle religieuze discussies; er was alle ruimte om Datgene te laten stromen wat voor mij zo belangrijk is. En dat voelde mijn buurman meteen.

Meer diepgang

En weet je? Ergens vond ik het ook fijn dat hij het nu wist. Onze gesprekken hebben sindsdien meer diepgang, ze kunnen mij nu ‘plaatsen’. Ik zal de volgende keer mijn worship playlist ook lekker hard zetten; dan weten ze vanaf nu dat ze bij mij naar binnen kunnen stappen om te vragen of de boel wat zachter kan :). Dan vertel ik over worship en deel ik maar wat graag mijn playlist met hen. Leuk als muzikale omlijsting voor de buurt BBQ.

Het perfecte moment

Nog even terug naar die avond. Dat moment op het pleintje zette mij aan het denken. Deze zomerperiode is het perfecte moment om dit zelf eens te herhalen. Zoek een mooie natuurplek of regel via je gemeente een pleintje in je wijk. Bid vooraf met elkaar voor je wijk of de stad. Organiseer daar aan voorafgaand een avondje met elkaar: vraag de Lume Lightbox aan zodat je elkaar kunt bemoedigen en inspireren.

Maak het niet te zwaar

We zijn zo geneigd om evangeliseren ‘zwaar’ te maken, terwijl het ook vanuit je passie kan. Dat werkt aanstekelijk. Vind je doorpraten over je geloof met onbekenden lastig? Nodig vrienden uit die daar goed in zijn. Regel met bv. je kring of mensen uit je kerk wat statafels, lampjes, wat eten en drinken. Doe wat bij je past. Nog leuker: doe het op vakantie! Dan is die vakantiebestemming niet alleen een herinnering van zon & zee, maar ook een markeringspunt voor hoe God op dat moment, door andere culturen heen, aan het werk was. “God met ons”. Altijd. En overal. Ook als je  vooraf niet goed weet ‘hoe’. Je draagt het Licht al met je mee!

Deze blog publiceerden we al eens in de zomer van 2019: voor als je ‘em toen gemist hebt!