"Terwijl ik daar zo loop, komt er een wat oudere vrouw met een hond aangelopen, ik schat haar in de zestig..."

“Daar ging ik dan, voor het eerst alleen op vakantie. Dat is een hele onderneming als je dat  nog niet eerder hebt gedaan; het neemt veel energie en kost ook spanning. Vandaag is mijn laatste volle dag en morgen ga ik weer naar huis. Zoals eigenlijk de hele week is het prachtig en zonnig in Schotland. Lekker fris maar de zon geeft zoveel warmte! Dus hup uit bed, wassen, ontbijten en daarna snel de wandelschoenen weer aan om er op uit te gaan. Alleen wel te verstaan. Het is heerlijk; de natuur, ruimte en stilte zorgen dat er ook ruimte in mij ontstaat.

Helends

De natuur an sich heeft iets helends. Wat heeft God dat toch kunstig bedacht! Uit onderzoek blijkt dat wanneer je minstens drie dagen in de natuur doorbrengt, er iets in je brein gebeurt. De hersencellen veranderen, je kunt beter nadenken en je wordt ook creatiever. Ook het vogelgezang buiten heeft een positief effect op ons. Volgens onderzoekers maken vogels en vogelgezang onze hersenen kalmer; hun gezang is voor ons een teken dat de omgeving veilig is, waardoor we beter kunnen herstellen van stress en ‘aandachtsmoeheid’.  Het gezang van vogels zorgt er ook voor dat je je relaxter, gelukkiger, meer verbonden, energieker en zelfverzekerder voelt, zelfs tijdens een depressie. Een effect dat tot wel acht uur lang kon aanhouden!

Ik sta stil

Tijdens mijn wandelingen sta ik regelmatig stil om alles bewust in mij op te  nemen, ook deze morgen. De lucht is heel helder en ik kan alles goed om mij heen zien; zowel de landerijen als de heuvels. Het is prachtig! Wat een kleurscharkeringen doordat het zonlicht bepaalde delen kan raken en sommige niet; tinten van groen, geel, rood, zwart, grijs en bruin wisselen elkaar af. Het is echt adembenemend mooi. Terwijl ik daar zo loop, komt er een wat oudere vrouw met een hond aangelopen, ik schat haar in de zestig.

Rust in Schotland

Ze spreekt me aan, zoals iedereen hier dat doet. Ze zijn hier allemaal zo aardig. We groeten elkaar en daardoor hoort ze natuurlijk gelijk dat ik niet uit Schotland kom. Ik vertel haar dat ik Nederlands ben en hier voor een week om een beetje tot rust te komen. We lopen een stukje samen op en ze vertelt me over de buurt en wat er allemaal te zien is. Ook vraagt ze of ik al eekhoorns heb gespot, waarop ik met nee moet antwoorden. Ze weet een uitkijkpost hiervoor en vraagt of ze me die mag laten zien. Ik stem enthousiast in en omdat het nog best een eindje lopen is, praten we ondertussen met elkaar verder.

Raken dingen

We voeren een mooi gesprek; een gesprek dat ik ook wel nodig had, merk ik. De vrouw heeft veel levenservaring en zegt rake dingen. Aangezien ik de laatste dagen wat minder lekker in m’n vel zit, doet me dit goed. Alhoewel we het niet over het geloof hebben, voelt het wel als een geloofsgesprek. Ik voel me door haar bemoedigd en diep geraakt door de dingen die ze zegt. Even later komen we aan bij de uitkijkpost en we hebben mazzel; we treffen drie oudere mensen met fotocamera’s die al een paar eekhoorns gezien hebben. Niet veel later zie ik er zelf ééntje, vlak voor het uitkijkhutje. Eén van de dames maakt plaats voor mij zodat ik kan gaan zitten en door het luikje kan kijken. Vogeltjes vliegen af en aan en een schattige eekhoorn blijft rustig zitten en eet z’n pinda. Niet veel later vertrekken de oudere mensen, maar Ann, de vrouw met wie ik opliep, blijft nog even bij mij zitten.

Die engelen zijn voor jou

Opeens zegt Ann tegen me; ‘Ik maak sieraden en vanmorgen voelde ik dat ik een paar engel-oorbellen moest maken. Ik denk nu dat ik deze voor jou moest maken’. Ik voel opeens zo’n warmte in die koude hut en raak geëmotioneerd. Ze staat op en zegt: ‘Ik ga nu naar huis om ze op te halen, daarna kom ik weer terug naar dit pad. Als we elkaar dan weer ontmoeten, zijn de oorbellen echt voor jou bestemd.’ We groeten elkaar en ze gaat weg. Ik blijf een beetje verbouwereerd achter, terwijl ik naar de eekhoorn en de vogeltjes staar. Dan sta ik ook op en loop ik richting het pad. Eerlijk gezegd weet ik de weg niet meer omdat we zoveel kletsten onderweg, dus loop ik terug op goed geluk, Bij een kruising weet ik het niet meer. Ik kijk op mijn kaart op mijn telefoon, maar ik heb geen internet. Ik sla rechtsaf en hoop dat ik goed zit.

Stoffen zakje

Even later blijf ik even stilstaan om de omgeving in me op te nemen. Opeens zie ik vanuit het zonlicht een figuur aankomen. Het is Ann. Ze lacht; ‘You see… it is ment to be!’ (zie je, het moet zo zijn!) Ze geeft me een prachtig klein paars stoffen zakje met daarin de oorbellen. De oorbellen zijn echt schitterend. Samen lopen we nog even verder en als ze bij haar huis is, roept ze me al zwaaiend na: ‘You’ll be okay! Just love yourself.  What is ment to be will come you’re way. Just have faith and let go of your fear. You are wanted and protected, there are always angels around you and send to you.’ (Het komt goed. Hou van je zelf. Wat moet gebeuren, zal gebeuren. Heb geloof en laat je angst los. Je bent geliefd en beschermd. Weet dat er altijd engelen om je heen zijn en naar je gestuurd worden.)

Ze zwaait nog een keer en weg is ze. Ik loop verder en aai het kleine paarse zakje met de twee engeltjes. Voor me dwarrelt een klein wit veertje in de zon en in mijn hart klinken de woorden van Psalm 91 vers 11: ‘Hij vertrouwt je toe aan zijn engelen, die over je waken waar je ook gaat.’ Dank U, God!

engel featured schotland