"Hoe cynisch maken we jongeren als we hen nu al vertellen dat wat je doet geen enkele invloed heeft?"

… Maar ik kwam er niet doorheen. De discussie werd steeds heftiger. Nieuwslezeres Jo en Sander waren het eens: “Die scholieren zien dit ook maar als een dagje vrij. Liever staken dan op school.” En “Ze hebben gewoon geen invloed. Niks, nul. Ze kunnen daar wel gaan staan, maar de politiek doet wat ze willen.”

Dat raakte me. En zorgde ervoor dat ik de telefoon pakte.

Want je hebt wel degelijk invloed. En hoe cynisch maken we jongeren als we hen nu al vertellen dat wat je doet geen enkele invloed heeft? Hoe komt dat over op de vele kids die vegetarier zijn (een derde van de jongeren eet minder vlees), die petities tekenen of die zoals gisteren gaan staken?

Duizenden handtekeningen

Ik moest meteen denken aan Tim Hofman en zijn actie voor de kinderen die Nederland uitgezet dreigden te worden. In no time had hij duizenden handtekeningen bij elkaar en deze actie was juist onder jongeren heel populair omdat hij de grootste vloggers zoals Anna Nooshin wist te strikken voor zijn actie.

“Ik geloof er juist in dat we hen moeten stimuleren”

Licht zijn op de plek of met het platform die je gegeven is. Juist staken is daar onderdeel van. Ik vind het fantastisch dat scholen dat stimuleren door er een schoolopdracht van te maken. Dat ouders toezeggen het treinkaartje naar Den Haag te betalen. Deze tijd vraagt om actie. Niet langer lijdzaam toe zien. En jongeren willen niets liever dan opstaan. Ik geloof er juist in dat we hen moeten stimuleren in plaats van afvallen.

Ik denk dat ik maar eens een tijdje geen 538 luister. Gewoon een radiostaking van mijn kant. Ik pas ervoor om cynisch te worden namelijk.

En jij? Vind jij dat we jongeren moeten stimuleren om op te staan?