In deze driedelige serie over het delen van je geloof zijn we, na verlangen en vertrouwen, nu aanbeland bij het onderdeel vaardigheden. Want ja, je moet toch wel iets zeggen over HOE je het dan aanpakt? Het belooft een buitengewoon interessant onderdeel te worden, want toen ik me bedacht wat dan goede vaardigheden zouden zijn, kwam ik tot de conclusie dat het vooral dingen zijn waar ik totaal niet goed in ben.  

Want ja, dan denk je toch al snel aan dingen als: goed luisteren naar de ander, niet te snel gaan, zorg en aandacht hebben voor de ander. Nou, ik kan jullie het volgende vertellen. Ik ben best wel een stuiterbal. Er mankeert nog wel het een en ander aan mijn luistervaardigheden. Ik heb niet zoveel geduld namelijk. En ik ben een supersnelle denker die vaak denkt: waarom snappen mensen dit niet gewoon? En o ja, echt attent ben ik ook niet en ik vergeet van alles. Zo, dat is eruit.   

Het hangt niet van jou af 

Als het van mij af zou hangen zouden mijn evangelisatiepogingen dus niet zo bijzonder succesvol zijn, vermoed ik. En toch werkt het, toch worden mensen nieuwsgierig en komen ze tot geloof. Waarom? Omdat God mij gewoon gebruikt zoals ik ben. God weet dat jij een flapuit bent, zei een lieve vriendin tegen mij. Daarom als Hij een boodschap de wereld in wil hebben, legt Hij hem op jouw hart. Hij weet dat je het gaat delen en er niet eindeloos kritische gedachten op loslaat of jan en alleman toestemming gaat vragen. Ik moet er nog steeds om glimlachen. God weet ook dat ik een denker ben, daarom krijg ik ook relatief vaak denkers op mijn weg: mensen met een filosofische inslag, (hoog)sensitieve of (hoog)begaafde mensen.  

En als God je gebruikt, dan gebeurt er iets bijzonders. Een tijdje geleden moest ik preken en ik liep die dagen aardig te stuiteren van de stress op mijn werk. Tot ik begon te spreken, toen was er volledige rust in mij en kracht in het Woord dat ik mocht delen. Weet je wat er dan gebeurt? Dan zien mensen dat God aan het werk is. Dan zien ze dat dit niet van mezelf is. Dat is mooi toch? Als ik schrijf, gebeurt er ook zoiets. Mensen geloven nooit dat ik een stuiterbal en chaoot ben, omdat ik als ik schrijf en spreek zo doelgericht en geordend overkom. Maar dat ordenen heb ik juist geleerd om mijn vele gedachten op een rijtje te krijgen. En God gebruikt dat!  

Dus voordat ik een paar tips met jullie ga delen, weet dit:  God gebruikt jou precies zoals jij bent. En Hij brengt mensen op jouw weg die het Woord juist van jou aannemen. Omdat ze jou kennen en zien wat God doet in jouw leven.  

2. Blijf bij de kern   

Als er ruimte is om het evangelie te vertellen, probeer dan niet het volledige leven van Jezus te delen of de hele bijbel te quoten. Mensen die Jezus nog niet (goed) kennen, moeten eerst nog leren melk drinken, zoals de bijbel dat zo mooi zegt. Ze kunnen nog geen vast (geestelijk) voedsel aan. 

Dus één stapje tegelijk. Wat kan helpen is voor jezelf de kern van het evangelie te verwoorden: waar gaat het voor jou in essentie over? Wat betekent Jezus voor jou?  Wees daar wel duidelijk over. Als je op voorgaande vragen geen antwoord weet moet je misschien nog even wachten met delen en eerst voor jezelf antwoorden zoeken. Je kunt de ander niet helpen als je voor jezelf niet weet hoe het zit. Je kunt alleen delen als jezelf gevuld bent.     

3. Luister en vertrouw 

Luister boven alles naar God en wat de Heilige Geest op je hart legt. Houd je ogen en oren open en vraag God wat Hij wil doen vandaag, in dat contact met die ene vriendin of die buurvrouw. Vraag of Hij mensen op je weg wil brengen vandaag. Hij zal het je laten zien en een ingang geven, als je er oprecht naar zoekt.  

Luister ook goed naar de ander. Wat houdt hem/haar bezig? Waar komt de interesse voor het geloof vandaan of waarom is er juist veel weerstand? Wees benieuwd, er zit altijd meer achter. Ik heb bijvoorbeeld ontdekt dat de felste critici vaak negatieve ervaringen hebben met God of met de kerk. Heb daar oog en oor voor.   

4. Schiet niet met hagel 

Veel mensen delen algemeenheden uit, bijvoorbeeld bijbelteksten, standaardverhalen of een ingestudeerd stukje. Niet doen! Dit heeft geen enkele zin. Je laat daarmee alleen zien dat je niet oprecht geïnteresseerd bent in de ander, dat je jouw eigen verhaal belangrijker vindt. Ook kan de ander zo niet iets zien van wat God doet in mensenlevens.  

Blijf wel bij de waarheid. Het evangelie is geen etalage met hapklare geloof-snacks. De waarheid is wel universeel, de kern van het evangelie is altijd gelijk. Dat schreef ik hierboven al. Maar de betekenisgeving, hoe iemand dit ervaart in zijn/haar leven, is steeds anders. Probeer het dicht bij het hart van de ander te brengen en realiseer je dat diegene het waarschijnlijk heel anders ervaart dan jij.