"En toen stokte ik. Ik? Mijn inmiddels ex-collega’s zegenen? No way!"

“Eén van de moeilijkste opdrachten die God ons geeft is denk ik, de ander vergeven! En dan bedoel ik niet vergeven van mensen die oprecht hun spijt betuigen. Nee, ik bedoel ook vergeven wanneer de ander daar niet om vraagt, maar jou wel heel veel pijn deed!

Pijn

Recent maakte ik zoiets mee. Iemand kwetste mij. Woedend was ik, teleurgesteld, vol pijn. Hoe was het mogelijk dat zij mij dit aan kon doen! En dan ook nog zonder enig excuus, begrip of medeleven! En nu vraagt God mij haar te vergeven? Ik? Haar vergeven? Vergeving schenken aan iemand die niet meer empathie bezat dan een gemiddelde garnaal in de Noordzee? Ik kon heel veel bedenken over wat ik allemaal met haar wilde doen, maar vergeven hoorde daar zeer beslist niet bij!

Wraakzuchtige neigingen

En toch…ik wist dat als ik een volgeling van Jezus wilde zijn, ik niet met allerlei  wraakzuchtige moordneigingen kon blijven rondlopen. Daarnaast ontdekte ik een nieuw gevoel; die boosheid en die wrok die wilde ik helemaal niet. Ik wilde niet op die manier kijken naar mijn medemens, zelfs niet naar haar! Het maakte me verdrietig, somber en het beheerste volledig mijn gedachten. Ik werd misselijk van mezelf, maar vergeven? Dat was echt nog een brug te ver.

Stapsgewijs

Maar God had toch een ander plan. En Hij nam mij stapsgewijs daarin mee:

  • Hij vroeg mij allereerst bij Hem te komen. Kom bij mij en vertel Mij alles wat je dwars zit en waar je teleurgesteld over bent!
  • Vervolgens stuurde Hij me wijze liefdevolle vrouwen die mij hielpen inzicht te krijgen in mezelf en de ander en hoe ik vanuit dat inzicht kon leren vergeven.
  • Het startpunt daarvan werd de zegening!

No way

En bij dat laatste punt stokte ik. Ik? Mijn inmiddels ex-collega’s zegenen? No way! Zij hadden  …..MIJ pijn gedaan!! En nou moest ik HEN zegenen? Zij zouden mij moeten zegenen in plaats van ik hen!! En trouwens wat is zegenen eigenlijk? Hoor ik dan iets bijzonders te doen? Een spreuk uitspreken of iets dergelijks? En trouwens, dat zegenen, is dat niet alleen voorbehouden aan dominees; de geroepen discipel die daar zes jaar voor gestudeerd heeft?

Forgiveness, Lume, Woman

"Onder die pijn voelde ik, als het ware, de vrede en blijdschap al opborrelen."

Zomaar langsheen

Maar ik dan? Ben ik niet geroepen? Hoef ik niet om te zien naar de ander? En hoe zit het dan met wat Jezus uit liefde voor ons eigenlijk aan dat kruis deed? Kan ik daar maar zo langsheen? Hij vergaf ons al onze fouten en zonden, dus hoef ik het dan niet meer te doen?

Moedig

“Leg MIJN Naam op hun hart en dank voor wie ze zijn! Want ook zij zijn mijn geliefde dochters en dus jouw zussen!” Ik ging bijna spugen! Maar goed, een volgeling van Jezus slikt moeilijke dingen met Zijn hulp moedig in… dus startte ik met vage warrige zegeningen. Elke dag weer legde ik de Naam van Jezus op hun hart en vroeg om Zijn vrede voor hen, maar zeker ook voor mezelf! En langzamerhand begon er iets te veranderen. Het verzachtte mijn hart!

Inzicht

God gaf me inzicht in wie wij als mensen zijn; feilbaar, kwetsbaar vaak vol goede wil, maar zo vaak mislukkend. God liet mij liefdevol zien dat Hij van mij bleef houden en me in wilde zetten voor de opbouw van Zijn koninkrijk, maar dat ook ik daarin mijn eigen feilbaarheid onder ogen moest zien. Want ook ik was fout geweest en had Zijn vergeving nodig. Dat inzicht was mijn eerste stap op weg naar vergeving.

Opborrelen

‘Blijf in Mij en Ik zal in Jou Zijn’ dat is de opdracht. God snoeit de dode takken weg, zodat nieuwe scheuten ruimte krijgen om te groeien en veel vrucht  te dragen! Doet het zeer? Oh ja, zeker!  Maar onder die pijn voelde ik, als het ware, de vrede en blijdschap al opborrelen. Want kunnen vergeven maakt blij: de ketenen van boosheid en wrok verdwijnen, je voelt je opgelucht en ervaart  een gevoel van vrijheid. En dat is waar God op uit is en waar de wereld zo vreselijk veel behoefte aan heeft. Vreugde en vrede door het besef dat je al aan het kruis vergeven bent en dat jij vanuit die Liefde vergeving mag leren schenken aan de ander. Dat is licht zijn, dat is LUME.

Uitdaging

Heb jij ook iemand in je omgeving die jou zo diep kwetste dat vergeving een onmogelijke opdracht is? Start dan vandaag nog met zegenen. Leg de naam van Jezus op zijn of haar hart en observeer wat er met jezelf en die ander gebeurt. Zou dat Gods Liefde kunnen zijn?