"Wij beiden zaten liever met vieze voeten aan tafel, dan dat iemand anders ze met liefde voor ons waste en verzorgde..."

Onlangs kwam ik weer tot de conclusie dat we vaak wel erg kritisch naar onszelf kijken. Op de één of andere manier is er altijd wel iets dat we niet goed of mooi vinden, waardoor we onszelf nodeloos naar beneden halen en degraderen tot onder het niveau van een wormvormig aanhangsel (je weet wel, dat stukje blinde darm dat geen functie heeft, maar wel heel veel pijn kan veroorzaken wanneer het ontstoken raakt).

Lelijke onderdelen

Veel te vaak veroordelen we lichaamsdelen waar we toch zo enorm van afhankelijk zijn. Dagelijks staan we te tobben voor de spiegel met potjes, kwasten en corrigerende onderbroeken om onze “lelijke” onderdelen tot aanvaardbare proporties terug te brengen

Wiebelende tenen

Helaas moet ook ik bekennen dat ik jarenlang een haat-liefde verhouding had met bepaalde delen van mijn lichaam en wel met…..mijn voeten! Ik kon niet zonder ze, maar dat ik ze nu bijzonder waardeerde ,dat was echt een brug te ver. Dit had tot gevolg dat ik altijd dichte schoenen droeg. Al vielen de mussen door de hitte van het dak en barstte mijn voeten bijna uit mijn schoenen, het woord sandaal kwam in mijn woordenboek niet voor, laat staan dat er een paar in mijn schoenenkast stonden. Voor mij geen zichtbare wiebelende tenen, laat staan wiebelende tenen met wiebelende gelakte nagels. Alleen al bij het idee werd ik niet lekker. Maar soms kan je leven raar verlopen waardoor er ineens een totaal ander licht op diezelfde voeten wordt geworpen!

Ik propte, duwde en perste

Dat gebeurde mij in Suriname. In de verzengende vochtige hitte daar, waar de lucht vol zit met stekende muggen, bleef er namelijk weinig meer over van mijn zorgvuldig opgebouwde imago.  Mijn melkwitte benen werden inmiddels ontsierd door talloze vurig rode jeukende bulten en het zweet liep de hele dag in straaltjes van mijn gezicht waardoor enige vorm van make-up geen enkele kans van overleven had. Maar het ergste wat mij kon overkomen, gebeurde. Ik paste niet meer in mijn dichte schoenen. Toch bleef ik het met de moed der wanhoop proberen. Ik propte, duwde en perste mijn voeten in mijn dichte schoenen totdat mijn vijf tenen gebutst en gekneusd, muurvast in mijn schoenen zaten.

voet, voetbad, lume, shoes, schoenen

"In die verzengende hitte bleef er niets over van mijn imago..."

Het wonder geschiedde…

Zo strompelde ik door de straten van Paramaribo. Maar ik wist dat het anders kon. Ergens diep weggestopt onder in mijn tas lagen namelijk geleende 10 jaar oude Teva’s. Het kon niet erger!  En toch… toen ik echt niet meer kon, gebeurde er iets dat ik in mijn stoutste dromen nooit had kunnen bedenken, ik trok ze aan! En het wonder geschiedde, de fobie verdween, gemak en comfort kwamen er voor terug.

Maar ik kon nog verder gaan in de acceptatie van mijn voeten. Ik kon een stap zetten waarvan de uitwerking zelfs tot in mijn ziel voelbaar zou zijn.

Vieze tenen in je gezicht

In de tijd van Jezus was een voetwassing doodnormaal. Iedere slaaf nam dagelijks wel een paar vieze voeten voor zijn rekening. Men liep in die tijd op blote voeten of sandalen over stoffige zandwegen en men ging daarna liggend eten. Om te voorkomen dat er vieze tenen in het gezicht van de buurman terecht kwamen, werden alle voeten door de slaaf van de gastheer gewassen. Het was een daad van gastvrijheid om in ieder geval je gasten een paar schone voeten te geven voordat ze aan de dadels en het kipkluiven begonnen.

Met een schort en handdoek

Ook in de bijbel worden verschillende voetwassingen beschreven, maar de meest ultieme daad van Liefde is wel de voetwassing van Jezus aan zijn discipelen: Jezus waste de vieze voeten van Zijn discipelen! Want nog voordat Hij kon zeggen: “Gaan jullie alsjeblieft even je voeten wassen voor het eten” lagen ze al met hun vieze tenen aan tafel, klaar om aan te vallen op het brood en de wijn. En dus slaat Jezus een schort en een handdoek om en buigt zich neer. Onze grote Almachtige Heilige Heer en Verlosser, buigt zich neer! Hij pakt de eerste paar voeten vast en begint met wassen.

Op z’n knieën

Die discipelen moeten bijna van hun bank zijn gerold.  Jezus zit daar vrijwillig op Zijn knieën en wast zelfs de vieze voeten van Zijn verrader Judas en er is geen discipel die over piekert om het van zijn Meester over te nemen. Maar dan komt Petrus aan de beurt. En het zou Petrus niet zijn als hij niet iets zou zeggen. “Heer, U gaat toch niet mijn voeten wassen?”  (Johannes 13:6). En: “U mag mijn voeten beslist niet wassen!” (Johannes 13:8). Jezus kiest ervoor om te dienen.  Maar Petrus accepteert die dienende functie van zijn Meester niet.

voet, voetbad

"Heer, u gaat toch niet mijn voeten wassen?!"

Wat goed voor ons is? Dat bepalen we toch zelf?!

Hoe herkenbaar voor ons vrouwen! Want wat is het vaak moeilijk  om voor je te laten zorgen. Om kwetsbaar te zijn. Zijn we niet geprogrammeerd om het vooral zelf te doen? Zelf de regie te houden? Zelf te bepalen wat wel en niet goed voor ons is? Kwetsbaar zijn, is afhankelijk worden en dat is iets wat we niet willen. Het lijkt volwassen en verstandig, maar wees eerlijk, eigenlijk getuigt het nog meer van hoogmoed en trots.

Liever die vieze voeten

Petrus wijst Jezus af. Jezus mag niet voor hem zorgen! Petrus wil niet kwetsbaar zijn en zich afhankelijk weten van zijn Verlosser. En ik begrijp het! Ik begrijp Petrus! Wij beiden zaten liever met vieze voeten aan tafel, dan dat iemand anders ze met liefde voor ons waste en verzorgde. Maar Jezus was duidelijk:  Als ik je niet was, heb je geen deel met mij.  Hier gaat een diepe betekenis achter schuil. De voetwassing van Jezus is een eerste teken van de totale vernedering aan het kruis die Hij voor de discipelen en voor ons onderging.

Jezus koos ervoor om te dienen. Om de minste te zijn en jou te laten zien hoe onwankelbaar lief Hij je heeft, inclusief de lichaamsdelen waar je je voor schaamt.

Durf jij kwetsbaar te zijn?

Wil jij die Liefde aannemen? Dan moet je kwetsbaar durven zijn en je leven met alles wat daarbij hoort aan Hem toevertrouwen en accepteren dat Hij vrijwillig voor jou, jouw zonden , maar zeker ook voor jouw schaamte gestorven is. Zodat jij schoon en zuiver bent en je nooit meer voor jezelf  in welk opzicht dan ook, hoeft te schamen. En dan ga je leren, met Zijn hulp, om zonder schaamte of angst voor vernedering de ander lief te hebben en te dienen. Want het draait dan steeds minder om jou en steeds meer om Hem.

voetenbad, lume, natascha

"Zowel Petrus als ik lieten uiteindelijk onze voeten wassen. Ik geef toe, Petrus was wat enthousiaster dan ik."

Wees blij , dat Jezus zelfs door een voetbad ons laat zien hoe éénvoudig het kan zijn om oprechte liefde en toewijding te geven en tegelijkertijd te ontvangen! Dat geeft hoop en verwachting voor wat we met Zijn hulp zelf mogen gaan uitdelen. Zowel Petrus als ik lieten uiteindelijk onze voeten wassen. Ik geef toe, Petrus was wat enthousiaster dan ik. Hij liet zich, toen hij de symboliek van de voetwassing een beetje door had, het liefst helemaal door Jezus wassen. Ik liet die eer graag aan me voorbij gaan. Het voetbad was voor mij al een hele overwinning. Maar achteraf kon ik zeggen: het voelde kwetsbaar, maar het vulde me ook met dankbaarheid dat iemand dit voor en met mij wilde doen.

Frisse dankbaarheid

Voeten wassen van mensen is een zeldzame vorm van dienen en barmhartigheid en bepaald niet gangbaar in onze cultuur. Jezus vraagt dan ook niet van jou dat je vanaf nu wekelijks op je knieën gaat liggen om de voeten van je mede kerkgangers te schrobben, want laten we wel wezen, tijden veranderen. Mensen een lekker stuk zeep en een douche aanbieden kan ook heel  dienend zijn en veel frisse dankbaarheid opleveren voor zowel de aanbieder als de ontvanger! En dat is wat Jezus van ons vraagt. Doe als Ik!

Wat heb ik te bieden?

Maar de vraag is, waar moet je zijn? Bij wie moet je zijn? Hoe moet je het aanpakken? De mensen in mijn omgeving hebben alles al! Wat heb ik nou te bieden? Start heel éénvoudig! Begin elke ochtend samen met God en vraag Hem jou te laten zien voor wie je die dag iets mag betekenen. Over wie jij Zijn Licht  mag uitstralen. En als die mensen dan komen, denk dan niet: Help, waar zijn mijn uitdeelbijbels ook alweer?! Duw ze niet bij de eerste ontmoeting gelijk het Johannes-evangelie door hun keel maar ga in op de vraag of nood van de ander. Leef zoals Jezus leefde: Stel je hart, je ogen en je oren open. Vraag en luister en gebruik de talenten die God jou gaf!  God geeft jou de juiste mensen en het gereedschap, als jij er om vraagt!

Verlangen naar de Bron

Mensen ervaren die oprechtheid en dat stralende Licht in jou, zo is mijn ervaring . Bovendien maakt het ook het goede in hen wakker en een verlangen naar diezelfde Bron van waaruit het voortkomt, omdat het goed, zuiver en oprecht is. Niet gekleurd door enig eigen belang. En dat is wat je wilt nietwaar? Laat dat een stimulans voor ons zijn om Jezus na te volgen. Maar doe het vooral niet op eigen kracht. Vraag God Zijn overvloedige Liefde in jouw hart uit te storten. Dan ga jij een licht uitstralen waar je zelf verbaast over bent. Hij wil namelijk zoveel meer dan dat jij ooit zou kunnen bedenken!

Durf jij de uitdaging aan? 

featured Jezus voetbad zomer