"Het was precies diezelfde babbel waarmee ik al vaak de mond van mijn godsdienstleraar gesnoerd had op de middelbare school."
“Omdat ik steevast onder etenstijd belde, reageerde vrijwel niemand erg enthousiast op mijn telefoontje. Maar met de juiste prikkelende vragen en een suikerzoet toontje, kwam ik toch vaak heel ver. ‘Onze adviseur kijkt graag geheel vrijblijvend alles na voor uw pensioen. In welke week komt het u het beste uit…?’ En pensioenvoorziening of niet, genadeloos bracht ik mensen aan het twijfelen. Ik maakte de ene afspraak na de andere en tikte zo bonus na bonus binnen bij het callcenter waar ik de avonduren na schooltijd doorbracht. Het blijkt maar weer: met een vlotte babbel en een goed verhaal, kom je een heel eind.
Triomfantelijk
Het was precies diezelfde babbel waarmee ik al vaak de mond van mijn godsdienstleraar gesnoerd had op de middelbare school. De onzin die hij uitkraamde over de Bijbel, daar maakte ik gehakt van. Ik keek regelmatig triomfantelijk de klas rond als hij met het schuim op zijn lippen en rooddoorlopen ogen geen antwoord meer wist. Ik voelde mij voldaan – het evangelie was immers de waarheid en hoorde niet iedereen die te kennen? Als ik deze beste meneer ooit in de hemel terugzie, weet ik zeker, heel zeker, dat het niets, maar dan ook niets met mijn verkondiging van het evangelie te maken heeft.
Ik verstomde
In 2011 kwam ik in de Bijbelstand terecht als vrijwilliger. Daar verstomde mijn vlotte babbel, en stond ik regelmatig met mijn mond vol tanden. Ik werd stil van de nood die ik hoorde. Mensen die boos zijn op God, omdat ze hun kindje verloren hadden. Mensen die verdriet hadden, omdat ze hun dierbaren zagen lijden. Mensen die gekwetst waren, omdat ze zich afgewezen voelden door de mensen in de kerk. Mensen die Gods bestaan ontkenden, omdat ze spiritueel waren. Mensen die onverschillig waren, en enkel nog in zichzelf geloofden. Waar was ik nu, met mijn pasklare antwoorden? Hoe paste die mooie theorie vol van waarheid eigenlijk op mijn eigen leven? Durfde ik eerlijk naar mijn eigen vragen te kijken?
"Ik leerde het evangelie kennen van een totaal nieuwe kant. ‘De waarheid’ is niet zomaar een ‘kloppend verhaal’..."
Geen makkelijke antwoorden
Ik leerde het evangelie kennen van een totaal nieuwe kant. ‘De waarheid’ is niet zomaar een ‘kloppend verhaal’, maar de waarheid is een Persoon met een kloppend hart. Hij gaf geen makkelijke antwoorden, maar Hij gaf Zijn leven. Ik leerde door Hem mijn Vader kennen, Die betrokken is bij elk detail van mijn leven. Ik herkende Zijn liefdevolle aanwezigheid in pijnlijke herinneringen. Ik leerde Hem vertrouwen in situaties waar de antwoorden er simpelweg niet zijn. Ik leerde geloven in Zijn persoonlijke liefde voor mij. En mijn hart raakte vol van Zijn bewogenheid met mensen zoals ik en zoals mijn godsdienstleraar.
In beweging
Mijn drive om te evangeliseren ‘omdat het de waarheid is’ viel weg. Maar Gods drive om liefde te geven aan verloren mensen vulde mijn hart en zette mij in beweging. ‘Waar het hart vol van is, daarvan spreekt de mond’, zei Jezus eens. Jezus had mij eerst lief, gaf alles voor mij en vulde mijn hart met Hemzelf – en dáárom spreek ik over Hem.
Wie leeft er in jouw hart?
De waarheid mag gezegd worden…
Related stories
Wat als loslaten nu mijn roeping is?
Kun jij makkelijk loslaten? Voor Hagar is dat jarenlang best een ding. In haar werk, prive, maar…
Zo stap jij nog verder in Zijn licht
'Kom uit de rotsspleet, stap in het licht.' Eerder deelde Henriëtte bij ons een blog over…
Zo komt het ook goed met jouw roeping
Roeping, het klinkt altijd zo groots en mooi. Alsof je van jongs af aan al weet wat je gaat doen…
Haha. Heel herkenbaar. Ja zo gaat dat. De groei-impuls ging wellicht ten koste van enthousiaste gelovigen. Je voelt nu de pijn, die dat aanrichtte. Dat beleven is ook een bewijs van groei. Het was echter goed dat het gebeurde. Ook hier is de grootsheid van de Vader te ontdekken. Jij herkent het als zwakheid. De drijfveren waren meer ijdeltuiterij en de zoete smaak van een overwonnen gevecht. Ook dat is waar natuurlijk. Juist die zwakheid werd gebruikt. Jij oefende ondertussen jezelf de eigenschappen van de evangelist. De gevolgde redenatie was overigens correct. Ook Nicodemus kreeg als leraar van Israël een draai om zijn oren. De zogenaamde leraar kreeg het op een harde manier te leren, dat de Heer het openbaart aan wie Hij wilt. Zo hoort dat ook bij Bijbellessen te zijn. De student is gelijk aan de leraar, Ook de student krijgt openbaringen en inzichten. Verheft de leraar zich, dan komt hij in de problemen Hij mag dan rood worden, maar Jezus had hem gewaarschuwd. Wie Ik liefheb, kastijd Ik! Dus beide zaken zijn tegelijkertijd waar. Het genieten van de vruchten van het vlees wat gevolgd wordt door spijt en tegelijkertijd een nadenkertje voor de leraar. Het is ook een beetje de humor van Jezus. Het mooie is, dat nadat je het oprecht voor jezelf geanalyseerd had, je je er zeker niet langer op ging beroepen, dat je het beter wist. En zo zijn wij allemaal weer gelijk als dienstknechten en lampen van de Heer. Onze kennis en inzichten zijn gegeven door de Vader. Wij worden geacht ermee te woekeren. Heel fijn om jouw verhaal te lezen.
Het gevoel om als een vals licht in de wereld te hebben gestaan, krijg je niet snel weg geredeneerd. Tja, dat knagen… Lukas 19:5-10 Dat was een dure oplossing voor Zacheus. Het doodshemd heeft geen zakken en uiteindelijk kocht hij goud van Jezus. Voor zover het “je” jouw stoort, dan gelieve het zelf te vertalen in de U vorm. :-). Ook daar ligt een analyse. Je werd niet geleid door het willen meehelpen van de klant, maar het winstbejag van de organisatie. Zo verkocht je het wel. Dit helpt je overigens wel naar een oprechte evangelisatie. Het woord zelf overtuigt. Je hebt die boodschap als oprecht christen gewoon te brengen. Het is een heilsboodschap. Prachtig om te lezen hoe je gedwongen werd om na te denken over het leed in de wereld, waar per definitie de Vader voor verantwoordelijk wordt gesteld.
Ik heb van jouw verhaal genoten.
God’s zegen gewenst, Dré