De breekbaarheid laat de gebrokenheid in de mensen zien, en het maakt duidelijk waar de behoefte ligt.

“Aan het begin van dit nieuwe jaar ontkwam ik er niet aan; een reflectie op vorig jaar. Een bewogen jaar waarbij mijn scheiding en de verhuizing die daarop volgde er flink inhakten. Wat is er een hoop gebeurd! Het was een jaar met ups and downs, met highs and lows. Ik denk aan al het mooie, al het zware, al het verdrietige. Aan alle nieuwe beginnen en alles wat ik achter moest laten.

Komt het ooit weer goed?

En soms vraag ik me af of het ooit weer goedkomt. Krijg ik ooit weer het gevoel terug wat ik eens had? Ik denk dat het antwoord nee is. En hoe negatief dat nee ook klinkt, zo is het niet bedoeld en zo is het ook niet. Het wordt namelijk nooit meer zoals het was. En moet je dat willen, of zou het überhaupt kunnen? Dat antwoord kan en moet alleen maar nee zijn. Want de keuzes die je zelf hebt gemaakt, zijn vaak niet zomaar genomen. Er zit een knagend onderhuids gevoel onder. Er is vaak heel wat aan vooraf gegaan om tot dit punt te komen. Je bent een veranderd mens, voor en door die keuzes. En je kunt dus nooit meer terug. Je bent innerlijk al een ander mens geworden.

Open en kwetsbaar

Na mijn laatste blogs op Lume en persoonlijke stukjes op mijn Facebook- en Instagrampagina, zie ik iets gebeuren in de mensen om mij heen. Ik raak een snaar met mijn schrijven en zie dat ik ondanks mijn eigen struggles, en door het zichtbaar te maken, een instrument mag zijn voor iets groters, iets heel moois. Het ontroert mij, al die lieve berichten. Ze zijn niet alleen gericht op mijn situatie, maar geven de ander ook de gelegenheid om open en kwetsbaar te zijn naar mij toe. De breekbaarheid laat de gebrokenheid in de mensen zien, en het maakt duidelijk waar de behoefte ligt.

Onvoorwaardelijk

Hoe mooi en leuk social media ook is, ik zie een verlangen in de mensen naar echtheid en eerlijke gesprekken. Na twee jaar coronaperikelen zie ik een verschuiving naar meer medemenselijkheid. We laten ondanks alle vreselijke berichten meer en meer onze zachte kant zien. We kijken meer vanuit liefde naar elkaar. Van en door die liefde kan ik ook alleen maar functioneren. Liefde is datgene wat mij op de been houdt. Die onvoorwaardelijkheid in liefde probeer ik meer en meer te zien in de ander.

Een nieuw begin?!

Het is ons zo’n 2000 jaar geleden voorgedaan door een jongeman uit Nazareth die later de Zoon van God genoemd zou worden. Door naar Zijn leven te kijken en Zijn woorden in mij op te nemen, krijg ik steeds meer kijk op wat Hij bedoelde te zeggen, en leer ik welke lessen wij eruit kunnen trekken in deze tijd. Liefde is namelijk het antwoord op alles. Vanuit liefde is alles mogelijk. Maak de keuze met je hart en hoofd. Neem je vernieuwde ik mee op weg aan Zijn hand. Focus je op Zijn onvoorwaardelijke liefde en zet vol vertrouwen die stap in dit nieuwe jaar.

Een nieuw begin – daar ga ik voor!