Zo getuig je van Gods naam!

“Bumpy roads often lead to beautiful destinations”?

Een citaat dat je zomaar kunt tegenkomen op social media of op bordjes aan iemands muur. Het verhaal dat er achter schuilgaat, spreekt vaak van een moeilijke tijd, waarin er toch licht was op de donkere, hobbelige levensweg. Voor veel mensen is dit herkenbaar, maar soms is er nog weinig licht te zien in je eigen leven of in de wereld om je heen. Dit zet mij in beweging om iets te vinden in de bijbel over de ‘rechtvaardige wegen van de Heer’. Het leven kan namelijk af en toe zo onrechtvaardig zijn dat je het met Habbakuk kunt uitroepen:

“Here, hoelang nog moet ik om hulp roepen zonder dat u het hoort? Ik schreeuw: “Help! Geweld!” Maar u doet niets. Waarom laat u mij onrechtvaardige toestanden en ellende zien? Waar ik ook kijk, overal heersen onderdrukking, geweld, ruzie en onenigheid. De wet verliest haar kracht en de rechtspraak is verziekt, want de goddelozen drijven de rechtvaardigen in het nauw en het recht wordt verdraaid.” (Habakuk: 1: 2-4).

Effen wegen

Ik weet dat Gods wegen ondoorgrondelijk zijn en mijn eigen wegen te boven gaan… en toch… U belooft toch onze paden effen te maken en een rechte weg voor ons te banen? (zie bijvoorbeeld Jes. 26: 7-8). Maar dan lees ik Psalm 68:5: “Zing voor God, zing Psalmen ter ere van Zijn Naam. Maak een effen weg voor Hem die door de vlakten nadert. Zijn Naam is Here, jubel het uit voor Hem.” Het intrigeert mij. De rollen zijn omgedraaid. Ik mag ook mijn deel doen door de weg voor Hém effen te maken, door zijn Naam te prijzen en te bejubelen, dwars door alle hobbels heen. Zo onderweg zijn naar Hem, die je ondertussen al roept: “Ik heb je bij je naam geroepen, je bent van Mij! “(naar Jes. 43:1). Deze tekst wordt vaak gebruikt rond de doop: je naam wordt genoemd en ‘gekoppeld’ aan Zijn Naam: de Vader, de Zoon en de Heilige Geest.

Dood en verderf

Maar zo’n naam eer aandoen, zal in onze gebroken, onrechtvaardige wereld niet altijd soepel gaan. Zo zien we dat al in de tijd van Habakuk waarin God hem laat weten dat de Babyloniërs/ Chaldeeërs dood en verderf gaan zaaien: “Doordat u (Babyloniërs) vele volken hebt uitgemoord, hebt u uw eigen naam te schande gemaakt en uw leven verknoeid. Zelfs de stenen van uw huizen roepen dit en de balken van het plafond beamen dit.” (Habakuk: 2: 10-11).

Niet soepeltjes

Habakuk krijgt als antwoord op zijn vragen over het onrecht in het land te horen dat er nog meer onrecht gaat komen. Dit soort gebeurtenissen in de bijbel zijn moeilijk te bevatten… Gelukkig geeft God hem meteen de belofte dat er ook herstel gaat komen, waardoor Habakuk ondanks zijn angst voor wat komen gaat, kan zingen: “Toch zal ik rustig de dag afwachten waarop het volk, dat ons met benden tegelijk aanvalt, zal worden gestraft. [..] Tóch zal ik mij verheugen in de Here en juichen over de God Die mij redt.” (Habakuk 3: vers 16 en 18). Hij is op deze manier ook bezig om de weg voor de Heer te effenen. Hij vertrouwt erop dat het recht uiteindelijk zal worden hersteld: de Rechter spreekt eerst zijn straf uit, de straf wordt gedragen en aan het eind van de tunnel gloort het licht van rehabilitatie.

Zijn bloed brengt rechtvaardigheid

In dezelfde lijn treedt Paulus eeuwen later op als ‘advocaat’ in zijn brief aan de Romeinen. In zijn pleidooi voor de waarheid van het Evangelie haalt hij daar woorden van Habakuk aan: “Want in die blijde boodschap wordt de rechtvaardigheid van God bekend gemaakt. Dit betekent dat iedereen volledig op Hem moet vertrouwen. De profeet Habakuk heeft immers geschreven: De rechtvaardige zal in vertrouwen op Mij leven” (Romeinen 1: 17). God verklaart ons ‘onschuldig’ aan onze zonden; dat is rechtvaardiging, want geen mens is immers rechtvaardig. Niet het naleven van wetten of het vertrouwen op ons eigen harde werken, nee, niet het beroemen op onze eigen naam en faam; alleen de genade door Zijn Bloed spreekt ons vrij (zie Romeinen 3: 10- 21 en 2 Cor: 5: 21)! Dit plaatst voor mij de onrechtvaardigheid in mezelf en in de wereld steeds opnieuw in perspectief.

Wat ligt er verborgen in jouw (nieuwe) naam?

Misschien ben je blij met je naam, misschien ook niet. Misschien ligt er nu al een schat van betekenis in je naam verborgen, elke keer wanneer je naam wordt genoemd. Zelfs als je nu al een mooie naam hebt met passende betekenis, tóch zal straks je naam nóg mooier zijn: “En Ik zal hem een witte steen geven met daarop een nieuwe naam, die niemand kent, behalve hijzelf als hij hem ontvangt” (Openbaring 2: 17). Ook al brengen hobbelige wegen je nu al langs mooie, aardse bestemmingen, straks – zo stel ik me voor – is de weg rechtgetrokken en geëffend met witte stenen. Op die dag hoef je geen “en tóch” meer te zeggen. Dan is de gerechtigheid niet meer ver te zoeken: ze klinkt in elke naam, blinkt je fris-wit tegemoet en ligt gewoon voor het oprapen!

Vind jij al wegen om je naam (gekoppeld aan Zijn Naam) recht te doen? Welke weg kun jij nu al inslaan (op je Lume-sokken #thissocks ) voor meer rechtvaardigheid?

*de namen van onze dochters zijn: Eleanne Esmée (= ‘Jaweh is mijn God’ en ‘smaragd’) en Jolinde Laureen (= ‘God is genadig’ en ‘symbool van trots’)