Dit verhaal staat in het Bijbelboek Rechters, hoofdstuk 11.

Trots!

Ze is er klaar voor. De belletjes om haar polsen en enkels rinkelen. Ze heeft haar mooiste jurk aan. Het donkere haar hoog opgestoken, versierd met kleurrijke kraaltjes. En om het compleet te maken draagt ze de grote gouden oorringen die ze van haar vader heeft gekregen. Zo zal ze hem tegemoet dansen. De man op wie ze zo trots is, die overwinning na overwinning behaalde op de gruwelijke volken om hen heen. Met groot machtsvertoon is hij is in aantocht, ze ziet hem al komen. Grote stofwolken stijgen op. Daar is hij, eindelijk!

Hoop en verwachting

Ze pakt haar tamboerijn. Alle vrouwen van het dorp staan klaar, maar zij mag voorop, die eer is voor haar. Zij zal als eerste haar grote held begroeten. Dansend gaat ze hem tegemoet, vol levenslust, hoop en verwachting. Zich niet bewust van het feit dat ze danst richting de totale verwoesting van haar leven.

Een ondoordachte, ongevraagde en op zichzelf gerichte belofte aan God bepaalt haar levenslot. Gedaan door Jefta, de man die ze het meest adoreert, waar ze een diepe bewondering voor heeft. Haar vader! Hij is het die met zijn belofte aan God haar doodvonnis tekende. Dansend komt ze op hem af, maar de wederzijdse blijdschap die ze verwachtte, wordt een uiting vol verdriet en verwijt: “Dochter, wat doe je? Je stort me in het ongeluk en maakt me diep ongelukkig. Want ik heb God iets beloofd en daar kan ik niet op terugkomen.”

Koninklijk antwoord 

En dan volgt het antwoord van deze dochter. “Maar vader, als u de Heer iets heeft beloofd, doe dan met mij wat u Hem heeft beloofd. Want Hij heeft u de overwinning over uw vijanden gegeven.”

Wat een koninklijke weg gaat dit meisje, aan wie zoveel onrecht wordt gedaan. Ongelooflijk! Haar leven is voorbij. Geen man, geen kinderen, geen huis, geen toekomst. Toch komt er van haar kant er geen enkel verwijt, geen boosheid, geen scheldpartij of woede-uitbarsting.

Pijn en teleurstelling  

Wellicht ken je net als ik de pijn en teleurstelling van onterechte beschuldigingen, verwijten of oordelen. Mijn eerste reactie daarop is vaak, dat ik helemaal klaar ben met degene die de pijn heeft veroorzaakt. Vervolgens komt er een stortvloed van boze woorden, waardoor ik me een stuk beter voel. Althans….dat duurt maar twee seconden. Daarna voel ik me eigenlijk nog rottiger…

Het meisje uit dit Bijbelverhaal kiest een totaal andere weg. Ze blijft geduldig en sputtert niet tegen, als haar vader vertelt welk lot haar te wachten staan. Hoe deed ze dat in vredesnaam? Was er dan werkelijk geen boosheid in haar?

Diepe verbondenheid met haar Hemelse Vader 

Er is maar weinig bekend over de dochter van Jefta, we weten niet eens hoe ze heet. We zullen nooit met zekerheid weten waarom zij zich opofferde. Ik denk dat zij dit deed vanuit een diepe verbondenheid met haar Hemelse Vader. Want terwijl haar aardse vader haar opgeeft, blijft zij de eer geven aan haar Vader in de hemel. “Doe met mij wat u hebt beloofd, want Hij is het die u de overwinning heeft gegeven.” Ze vergeeft haar vader.

Vergevende liefde 

Maar hoe kan ik een licht van vergeving zijn, met mijn zo vaak wankelende vertrouwen? Mijn geestelijk moeder leerde mij daarover een wijze les: “Natascha, ga zegenen. Spreek dagelijks de zegen uit over mensen die je onrecht hebben aangedaan. Je zult zien dat het anders wordt. Zij ontvangen goede woorden en jij zult helen en genezen. De wrok en verbittering krijgen geen ruimte in jouw leven, omdat Jezus die ruimte krijgt. En in Hem is alleen vergevende liefde.” Ik besloot het te proberen. Met pijn en moeite begon ik er aan. “Here God, U weet dat ik die ander nu allemaal hele vervelende dingen toewens, maar toch ga ik hem of haar nu zegenen: ik vraag om Uw liefde en genade voor hem of haar. Niet om mijn wil, maar omdat U het graag wilt.”

Vergeving brengt leven en vreugde 

De dochter van Jefta rouwt twee maanden om haar verloren leven. Ze brengt tijd door in de bergen met haar vriendinnen. Wat moet ze gehuild en geschreeuwd hebben om het grote onrecht dat haar was aangedaan. Maar ik weet zeker dat God bij haar was, daar op die berg. Zoals Hij ook zo vaak bij míj is wanneer ik pijn en verdriet ervaar. Hij neemt het niet weg, het mag er zijn. Tegelijk is er ook de belofte:

Stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw
De hemel en de aarde
Stil maar, wacht maar, alles wordt nieuw
De Hemel en de aarde

God zal recht doen! Dat heeft Hij beloofd. En tot die tijd blijft Hij naast je lopen.

Challenge

Bedenk iemand met wie je het lastig vindt om om te gaan en breng hem of haar dagelijks in gebed bij Jezus. Houd vol en richt je op wat Jezus je in je hart zal ingeven.