bemoediging

Esther maakt een zware tijd door. Precies op het moment dat ze wel een bemoediging kan gebruiken, komt er ééntje uit onverwachte hoek. Een bemoediging die zo raak is, dat ze er alleen maar Gods hand in kan zien. Vandaag deelt ze haar verhaal, om daarmee ook jou te bemoedigen.

Binnenkort viert Maaike gewoon alweer kerst. Ja, alweer....althans, zo voelt het voor haar. Het jaar is voor Maaike echt omgevlogen. Ze viert het leven in december, the season of giving. Voor haar is Kerst een tijd van hoopvol verlangen, delen en vieren. Ervaar jij dat anders? Zie je juist een beetje op tegen Kerst? Dan heeft Maaike een mooie uitdaging voor je...

We willen allemaal graag gezien worden, toch? Als kind door je ouders, je vrienden en leerkracht. En later door je geliefde, je collega's, je leidinggevende, door je publiek, je volgers en ga zo maar door. En door God niet te vergeten. God ziet ons, daar hoeven we ons geen zorgen over te maken. Maar zien wij God eigenlijk nog wel? In deze blog wil Tirza je bemoedigen én uitdagen: kijk eens wat vaker in de spiegel van onze Heer!

Onrecht is van alle tijden en ieder mens krijgt er mee te maken. Maar hoe ga je er als volgeling van Jezus mee om? Natascha vraagt het zich af. Het antwoord vindt ze bij een meisje dat tweeduizend jaar geleden leefde: de dochter van Jefta. Zij bewandelde een koninklijke weg als antwoord op het grote onrecht dat haar werd aangedaan.

Er komt een berichtje binnen in de groepsapp van het gebedsteam: ‘Wie kan er donderdag als gebedsteam aanwezig zijn?’. Het blijft stil… ‘Oké, dan doe ik het wel weer’ denkt Kirsten. Hoe druk of moe Kirsten ook is, ze vindt het belangrijker dat er een gebedsteam aanwezig is. Maar hoe kun je er als gebedsteam voor iemand zijn als je er eigenlijk niet bij bent met je hoofd? Misschien komen er wel hele pittige verhalen of vragen voorbij… Misschien weet je helemaal niet wat je moet zeggen...

Het klinkt zo mooi: spreken over God in je omgeving. De Bijbel roept ons ook op om dit te doen… (Mattheüs 28:19) Maar wat moet je dan zeggen? Hoe zet je persoonlijke geloofservaringen om in woorden? En wat nou als de ander moeilijke vragen gaat stellen..? Misschien dat dit soort vragen je wel eens bezighouden. Kirsten in elk geval wel… Ze dook de Bijbel in op zoek naar bemoediging. Die vond ze, in Handelingen 2.

Vorig jaar bracht Frieda van de Geest het boek ‘Jij bent licht’ uit. Een boek bomvol inspiratie over licht-zijn en licht-delen. Op dit moment vindt Frieda dat zelf nogal een uitdaging. Nu haar wereld door de lockdown behoorlijk klein is, beperkt het zich tot huis-tuin-en-keukenniveau. Met als hoogtepunt een glaasje ranja en een koekje. Is dat erg?

Onlangs startte Evie met een bijbaan op kantoor. Al snel komt ze – op grond van het taalgebruik van haar collega’s -  tot de conclusie dat ze waarschijnlijk de enige christen op de werkvloer is. Ze ziet op tegen de confrontatie. Hoe gaan haar collega’s reageren?

Recent kreeg Natascha de vraag: Kan God ook werkzaam en aanwezig zijn in niet gelovige mensen? Vanuit eigen ervaring kon zij daar volmondig ja op zeggen: God bemoedigde haar via een overtuigd atheïst met een passie voor muzikale flashmobs.

De ‘coronatijd’ hakte er in bij Eline. Het thuis lesgeven aan haar kinderen in combinatie met een overload aan werk zorgde ervoor dat haar reserves werden aangeboord en dat de energie op was tegen de tijd dat de zomervakantie aanbrak. Ze voelt zich leeg en schuldig. Gods liefde delen?! Ze voelt die liefde zelf niet eens meer… En juist wanneer ze er helemaal klaar mee is, deelt iemand anders Gods liefde met haar. En dat komt binnen!