"Naast mijn angst, ontdek ik nu ook boosheid en teleurstelling in mijzelf. Blijkbaar vertrouwde ik meer op die zelfgemaakte schijnveiligheid dan dat ik dacht..."

“Ondanks mijn verzet is het toch gebeurd. Het heeft me te pakken. Nee, ik sproei nog geen ongewenste snot naar mijn omgeving, maar er is wel iets anders aan de hand! Ik ervaar tot mijn grote ergernis een ondefinieerbare angst. Waar komt dit ineens vandaan? Zo heftig is het virus toch niet? Maar toch…ik voel een angst en onzekerheid die met mijn ratio niet meer te onderdrukken is.

Ben ik daarom zo bang?

Corona, ongrijpbaar, onbeheersbaar en oncontroleerbaar. Niet meer in de hand te houden. Met zijn tentakels grijpt het wereldwijd om zich heen en geen mens die er iets aan kan doen. Zit daar de oorzaak van mijn angst? Blijk ik dan toch meer te vertrouwen op de mens? Met al zijn mogelijkheden? En zijn eeuwige streven naar een ideale door hem zelf gecreëerde samenleving? Waarin het lijkt alsof als of we alles onder controle hebben?

Teleurstelling

Naast mijn angst, ontdek ik nu ook boosheid en teleurstelling in mijzelf. Blijkbaar vertrouwde ik meer op die zelfgemaakte schijnveiligheid dan dat ik dacht. Maar deze maakbare wereld, zo het leek, is ingestort en we voelen het allemaal! En dus rennen we met samengeknepen billen naar de plaatselijke supermarkt om zoveel mogelijk wc-papier in te slaan, want het zal je toch maar gebeuren dat je de aankomende drie weken je tere witte of bruine lichaamsdelen met een krant moet afvegen. Schappen worden geplunderd. Karrenvrachten vol houdbare melk, spaghetti en rijst worden ingeslagen. Supermarkten lijken wel oorlogsgebieden, waarin het recht van de snelste geldt!

Uitgeteld maar voldaan

Thuis gekomen proppen we alles in onze voorraadkasten om daarna met een vers kopje thee uit 1 van de 25 pakjes die we net hebben gekocht, op de bank neer te ploffen. Uitgeteld maar voldaan. We hebben het weer voor elkaar, we hebben het allemaal weer onder controle.

Het komt terug

Maar niets is wat het lijkt, want Corona woedt voort. Onhoudbaar, ondefinieerbaar en vooral oncontroleerbaar. De angst komt terug. Maar in die angst groeit bij velen van ons ook een verlangen; een diep verlangen om altijd in elke omstandigheid op Hem te kunnen vertrouwen. En daarvoor is er maar één ding nodig: Ga naar Jezus en vertel Hem over je angst, de teleurstellingen in jezelf en je diepe verlangen om Hem te kennen en Zijn aanwezigheid te ervaren.

Ik verlaat jullie niet

Toen ik dat deed kwam ook onmiddellijk Zijn antwoord! ‘Ik Jezus, gaf Mijn Leven en Hart uit Liefde voor jou en alle mensen op deze aarde en wat er ook gebeurt, Ik zal jullie nooit verlaten.’ (Psalm 27).

Ineens

Daar moet ik op vertrouwen, daar wil ik op vertrouwen! En ik kan erop vertrouwen, want ik zoek Zijn aanwezigheid en ik ervaar rust en vrede. Ik bid voor de wereld. En ineens ben ik ondefinieerbaar blij. Ik voel een saamhorigheid en vrede met de mensen die ik niet zie, maar waarvan ik weet dat ze samen met mij zingen ‘JEZUS Overwinnaar’. Dat geeft kracht, dat geeft hoop, dat geeft blijdschap. Want die Overwinnaar woont in mijn hart en dus zal ik Leven!

Bekijk ook bemoedigende boodschap die Nicky Gumble deelde over ‘geloof boven angst’. Je vindt ‘em hier!