Waarom Marije jaloers is op Mozes

Er zijn veel verschillende dingen die het moeilijk kunnen maken om het licht te delen, om te vertellen over God. Dit kunnen smoesjes zijn die voortkomen uit luiheid, angst of een gebrek aan gevoel van urgentie. Maar het kunnen ook serieuze dingen zijn die je belemmeren. Want hoe moet je licht delen als je zelf depressief bent en het licht niet meer ziet? Hoe kun je andere dienen als je zelf geholpen moet worden met basale dingen? Hoe kun je tijd en energie geven aan de mensen die het nodig hebben, als je zelf geen overzicht meer hebt? Energie tekort komt voor alles in je eigen leven? Dit zijn moeilijke dingen en ze kunnen je zomaar een schuldgevoel geven. Misschien voel je zelfs wel dat je gefaald hebt als christen. Of denk je dat God jou op dit moment niet kan gebruiken; éérst moeten alle obstakels uit de weg geruimd worden. 

Incapabel 

Gelukkig kunnen we lezen dat God veel verschillende soorten mensen gebruikt. Ook mensen die zichzelf zien als incapabel, om welke reden dan ook. Iemand die zichzelf als incapabel zag door een beperking, was Mozes. We kunnen lezen in Exodus 4:10 dat als God hem roept. Maar Mozes zegt: ‘Neemt u mij niet kwalijk, Heer, maar ik ben geen goed spreker. Dat is altijd zo geweest, nu u tegen mij, uw dienaar, gesproken hebt. Ik kan nooit de juiste woorden vinden.’ Waarschijnlijk stotterde Mozes en durfde hij daarom de farao niet te woord te staan en zijn volk te leiden. 

Ons eigen idee

Ik denk dat we vaak geneigd zijn om obstakels weg te bidden. Om God te vragen of Hij deze weg wil halen zodat we Hem eindelijk kunnen volgen op de manier die we zelf in ons hoofd hebben. We hebben zelf vaak een idee van wat een ‘goed’ persoon en een ‘goed’ lichaam is. En we zijn vaak geneigd dat na te streven, waarbij we denken ‘als dat bereikt is, dan kan ik God goed dienen.’ Als we niet oppassen, kan een ideaalbeeld een gouden kalf worden in ons leven. Ik probeer hiermee niet te zeggen dat we niet naar genezing of verbetering moeten streven, maar meer dat we moeten vertrouwen op God. Dat Hij ons kan gebruiken, ook in de staat waarin we nu zijn.  

Op wie vertrouw jij?

Het probleem is dat het hierbij om onszelf gaat. We proberen iets na te streven zodat we op onszelf kunnen vertrouwen. Het mooie aan het verhaal van Mozes en Aäron is dat Mozes niet op zichzelf en zijn eigen kunnen hoefde te vertrouwen. Hij mocht het deel waar hij tekort schoot overlaten aan Aäron. Hij vertrouwde op God en op Aäron. Hoe moeilijk onze lastige levens met verschillende beperkingen ook kunnen zijn, juist waar wij tekort schieten worden we aangemoedigd om op God en anderen te vertrouwen. We staan er niet alleen voor, gelukkig maar!  

Wie is jouw Aäron?

Ik weet niet waartoe je geroepen bent, en wat je nu misschien tegenhoudt om dat na te leven. Ik weet ook niet waar je nu doorheen gaat en hoe ver weg dit misschien voor je lijkt. En ik weet niet wie jouw Aäron gaat zijn, of dat jij misschien een Aäron voor iemand anders kan zijn. Of allebei! Ik weet wel dat God een plan heeft en dat Hij ons allemaal roept en ons allemaal kan gebruiken. Niet alleen de mensen met duidelijk zichtbare beperkingen hebben beperkingen. We hebben allemaal wel wat en uiteindelijk staan we allemaal beperkt tegenover God.  

Hij kan ons gebruiken!

Maar wat er ook is, waar je ook onzeker over bent en wat je ook niet kan; het zegt niks over je identiteit. We zijn ten eerste geliefd door God, geroepen door Hem en Hij kan ons gebruiken. Ik hoop dat we als Kerk, als Zijn Lichaam allemaal elkaars Mozes en Aäron kunnen zijn, en dat we Zijn licht kunnen verspreiden in deze wereld van duisternis.  Als God roept, geeft Hij daarbij de woorden en de kracht die je nodig hebt om te gehoorzamen. Soms geeft Hij zelfs iemand die jouw mond kan zijn. Hij maakt het mogelijk om Hem te volgen. Durf jij op Hem en anderen te vertrouwen en hulp aan te nemen?