Hoe terugblikken jou helpt om Gods licht te zien

“Ik zit aan de keukentafel en zie in de kamer de kerstboom staan. Honderden lampjes glimmen mij letterlijk tegemoet. Kan ik het figuurlijk ook zo zien? Honderden lichtpuntjes in mijn leven? Schijnend op mij? Ik blader als vanzelf terug in mijn agenda. Terugkijkend in de tijd. Wat is er veel gebeurd… Maanden van pijn en verdriet, van accepteren en loslaten. Maanden waarin ik bang was voor de toekomst en maanden van zoeken naar… ja, naar wat? Vooral naar uitzicht, naar rust, naar licht.

Donker en licht

Ondertussen hoor ik op zolder het piepje van de wasmachine. Het herinnert me eraan dat deze was klaar is. De donkere was, bedenk ik me. Nu kan zo meteen de lichte variant erin. Ik moet lachen. Ik denk vaak in metaforen en dit vind ik wel toepasselijk nu ik toch aan het terugkijken ben: de donkere is klaar, de lichte mag erin. De donkere tijden van dit afgelopen jaar hebben langzaam plaats gemaakt voor lichtere tijden. Ik durf weer te hopen. Stapje voor stapje kwam er herstel en ik sta op het punt om weer voluit te leven. De draad weer echt op te pakken. Ik ben dankbaar voor waar ik nu sta. Ik besef me dat ik veel geleerd heb, dat ik deze moeilijke periode eigenlijk niet eens zou willen missen.

In mijn ééntje naar de Noordzee

Maar hoe heb ik het eigenlijk vol gehouden? Want het was best zwaar! Zag ik die lichtpuntjes altijd zo helder, zoals ik ze nu in de boom zie schitteren? Soms, maar lang niet altijd. Maar achteraf zie ik ze wel. Ik zie bijvoorbeeld dat er in mijn agenda dingen staan, waar ik in mijn gezonde, werkende leven geen tijd voor had of geen tijd voor nam. Een leuke tekenworkshop, die gave korte opleiding en een heerlijke dag naar de Noordzee in mijn eentje. Maar ook kon ik er meer en vaker voor mijn kinderen zijn, juist ook op momenten dat het even nodig was. Ik genoot van de bezoekjes van lieve mensen die meeleefden, van de kaartjes, appjes en boeketjes. Het haalde mij even uit mijn gedachten van pijn. Het liet me even zien op wat moois.

Ik ging mezelf anders zien

Ik denk ook aan al die tijd dat ik rustig thuis in mijn Bijbel kon lezen en er zelfs naslagwerken naast kon leggen, zonder druk van op tijd weer klaarstaan. Wat heb ik God, door Zijn Woord heen, veel beter mogen leren kennen. Ik zie Gods grootheid, zijn almacht en zijn liefde voor ons als mens. En daardoor ben ik ook mezelf anders gaan zien; waardevol en geliefd. Al deze dingen zie ik echt als cadeautjes van God. Een groot cadeau zelfs. Vandaar dat ik ook eerder schreef dat ik dit jaar niet zou willen missen, hoe vervelend het soms ook was. God heeft deze tijd van stilstaan echt ten goede gekeerd. Hij was erbij. Hij was mijn Lichtpunt, mijn Trooster.

Mijn getuigenis bemoedigde anderen

Ik vertelde anderen ook wie God voor mij was. Ik gaf aan dat ik pijn had, dat ik gefrustreerd was van de situatie waar ik in zat, maar dat ik me ondanks dat ook gesteund voelde. Dat ik wist dat ik het niet alleen hoefde te doen en dat ik erop vertrouwde dat Hij het goed zou maken. Achteraf is die getuigenis voor anderen bemoedigend geweest. Heeft het mensen zoekend gemaakt naar die God die dit voor mij mogelijk maakte. Zonder dat ik het doorhad, kreeg ik lichtpuntjes en was ik zelf zo’n lichtpuntje. Enkel en alleen door te delen wat ik voelde, door te vertellen wat me bezighield, zagen anderen een vonkje waarmee ze aangevuurd werden.

Geen antwoord

Is dan alles in mijn leven nu mooi en goed? Nee. In dit aardse leven hoort donker bij licht. Dat zag ik, in de afgelopen weken, heel duidelijk. Binnen een week ging ik bij de één op kraambezoek en bij de ander maakte ik een ceremonie mee van een stil geboren kindje na ruim 7 maanden zwangerschap. Vreugde en verdriet liggen zo dicht bij elkaar. Waarom gebeurt dit? Ik heb er geen antwoord op. Waarom overkomt jou het een en ander? Ik heb er geen antwoord op. In dit aardse leven moeten wij dealen met verschillende seizoenen. Donkere en lichte tijden. Prediker schrijft: Er is een tijd om te huilen en een tijd om te lachen. Een tijd om te rouwen en een tijd om te dansen. (Prediker 3:4 NBV21)

Zoek Zijn licht

Ik weet niet hoe 2023 voor jou was. Ik weet niet hoe 2024 voor ons zal zijn. Zoek Zijn Licht in tijden waarin het donker is, kijk om je heen of je lichtpuntjes ziet. En voor diegene die door mooie tijden gaan, kijk voor wie jij een lichtje kan zijn. Een simpel kaartje, (of gave LUME sokken 🙂 )kunnen zoveel doen!  En deel je verhaal met andere vrouwen, in welke tijd je ook zit, want God werkt erdoorheen!”

In welke tijd zit jij nu?
Zie jij lichtpuntjes?
Deel jij gemakkelijk je eigen verhaal met anderen?