getuigenis

“Misschien komt ze over twintig jaar wel tot geloof, je weet nooit wat Gods plan is.” Dit is ongeveer de standaard reactie die Kirsten krijgt als ze met iemand praat over haar zus die haar geloof losliet. ‘Dat zal allemaal wel, maar daar heb ik nu helemaal niks aan’ denkt Kirsten vervolgens. Twintig jaar duurt veel te lang en er is geen garantie dat er dan ook daadwerkelijk iets verandert… Daar heeft toch geen mens het geduld voor?

Bid jij wel eens voor familie of vrienden die niet (meer) geloven? En vraag je je af of dat wel zin heeft? Laat je bemoedigen door het bijzondere verhaal van Thais Petró uit Brazilië: “Mijn vader had een hekel aan christenen.”

Vaak denkt Eline dat ze met gemak over God en haar geloof vertelt. Dat haar vertrouwen in de Vader rotsvast is en dat geen tegenslag haar aan het wankelen kan brengen. Maar dat is een makkelijke gedachte, als je nog nooit échte tegenslag hebt gekend. Als Eline Janneke ontmoet via een cursus in de kerk, ontdekt ze pas écht wat onvoorwaardelijk vertrouwen op God is.

Dit weekend was het Wereld-Afrika-Dag. Op die dag wordt wereldwijd de Afrikaanse eenheid herdacht. De dag roept bij Frieda herinneringen op aan een bijzondere ontmoeting in Afrika, ééntje die háár wereld veranderde. Een niet persé mooi souvenirtje dat al bijna vijf jaar in haar vensterbank staat, herinnert haar hier dagelijks aan…

Tijdens een christelijk conferentieweekend leerde Sanne zichzelf en God opnieuw kennen. Jarenlang dacht Sanne over zichzelf ‘ik doe er niet toe’ maar na dat weekend veranderde er iets: ze voelde zich lichter, geliefd! En ze ontdekte dat God van je houdt om wie je bént. Niet eerst opstaan en dan pas schitteren, nee voor Hem schitter je nu al! Voor alle vrouwen die ervaren dat ze in een donker hoekje staan, schreef ze deze hartverwarmende getuigenis.