"Het was precies diezelfde babbel waarmee ik al vaak de mond van mijn godsdienstleraar gesnoerd had op de middelbare school."

Omdat ik steevast onder etenstijd belde, reageerde vrijwel niemand erg enthousiast op mijn telefoontje. Maar met de juiste prikkelende vragen en een suikerzoet toontje, kwam ik toch vaak heel ver. ‘Onze adviseur kijkt graag geheel vrijblijvend alles na voor uw pensioen. In welke week komt het u het beste uit…?’ En pensioenvoorziening of niet, genadeloos bracht ik mensen aan het twijfelen. Ik maakte de ene afspraak na de andere en tikte zo bonus na bonus binnen bij het callcenter waar ik de avonduren na schooltijd doorbracht. Het blijkt maar weer: met een vlotte babbel en een goed verhaal, kom je een heel eind.  

Triomfantelijk 

Het was precies diezelfde babbel waarmee ik al vaak de mond van mijn godsdienstleraar gesnoerd had op de middelbare school. De onzin die hij uitkraamde over de Bijbel, daar maakte ik gehakt van. Ik keek regelmatig triomfantelijk de klas rond als hij met het schuim op zijn lippen en rooddoorlopen ogen geen antwoord meer wist. Ik voelde mij voldaan – het evangelie was immers de waarheid en hoorde niet iedereen die te kennen? Als ik deze beste meneer ooit in de hemel terugzie, weet ik zeker, heel zeker, dat het niets, maar dan ook niets met mijn verkondiging van het evangelie te maken heeft. 

Ik verstomde 

In 2011 kwam ik in de Bijbelstand terecht als vrijwilliger. Daar verstomde mijn vlotte babbel, en stond ik regelmatig met mijn mond vol tanden. Ik werd stil van de nood die ik hoorde. Mensen die boos zijn op God, omdat ze hun kindje verloren hadden. Mensen die verdriet hadden, omdat ze hun dierbaren zagen lijden. Mensen die gekwetst waren, omdat ze zich afgewezen voelden door de mensen in de kerk. Mensen die Gods bestaan ontkenden, omdat ze spiritueel waren. Mensen die onverschillig waren, en enkel nog in zichzelf geloofden. Waar was ik nu, met mijn pasklare antwoorden? Hoe paste die mooie theorie vol van waarheid eigenlijk op mijn eigen leven? Durfde ik eerlijk naar mijn eigen vragen te kijken?  

Lume, Emke, vrouw

"Ik leerde het evangelie kennen van een totaal nieuwe kant. ‘De waarheid’ is niet zomaar een ‘kloppend verhaal’..."

Geen makkelijke antwoorden 

Ik leerde het evangelie kennen van een totaal nieuwe kant. ‘De waarheid’ is niet zomaar een ‘kloppend verhaal’, maar de waarheid is een Persoon met een kloppend hart. Hij gaf geen makkelijke antwoorden, maar Hij gaf Zijn leven. Ik leerde door Hem mijn Vader kennen, Die betrokken is bij elk detail van mijn leven. Ik herkende Zijn liefdevolle aanwezigheid in pijnlijke herinneringen. Ik leerde Hem vertrouwen in situaties waar de antwoorden er simpelweg niet zijn. Ik leerde geloven in Zijn persoonlijke liefde voor mij. En mijn hart raakte vol van Zijn bewogenheid met mensen zoals ik en zoals mijn godsdienstleraar. 

In beweging 

Mijn drive om te evangeliseren ‘omdat het de waarheid is’ viel weg. Maar Gods drive om liefde te geven aan verloren mensen vulde mijn hart en zette mij in beweging. ‘Waar het hart vol van is, daarvan spreekt de mond’, zei Jezus eens. Jezus had mij eerst lief, gaf alles voor mij en vulde mijn hart met Hemzelf – en dáárom spreek ik over Hem.   

Wie leeft er in jouw hart?