Ik denk dat er vele situaties zijn waarin wij ‘last’ kunnen hebben van een wazige spiegel… Misschien begrijp je Gods plan niet, misschien kijk je negatief naar jezelf, misschien is het onduidelijk welke keuze je moet maken.

‘Gods Woord mag een spiegel voor ons leven zijn’. Deze visie heb ik eigenlijk mijn hele leven wel meegekregen. Ik geloof oprecht dat de Bijbel deze functie kan hebben in ons leven en dat de wijze lessen uit de Bijbel een voorbeeld mogen zijn voor ons leven. Dat zij ons een spiegel voorhouden, die ons helpt om op onze keuzes te reflecteren. Toch vind ik die spiegel niet altijd even helder… Iemand die dat ook vond, was Paulus. In 1 Korintiërs 13 spreekt hij over een wazige spiegel:

“De liefde zal nooit vergaan. Profetieën zullen verdwijnen, klanktaal zal verstommen, kennis verloren gaan – want ons kennen schiet tekort en ons profeteren is beperkt. Wanneer het volmaakte komt zal wat beperkt is verdwijnen. Toen ik nog een kind was sprak ik als een kind, dacht ik als een kind, redeneerde ik als een kind. Nu ik volwassen ben heb ik al het kinderlijke achter me gelaten. Nu kijken we nog in een wazige spiegel, maar straks staan we oog in oog. Nu is mijn kennen nog beperkt, maar straks zal ik volledig kennen, zoals ik zelf gekend ben. Ons resten geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de grootste daarvan is de liefde.” (1 Kor. 13: 8-13 I NBV)

Wazige spiegel

Wat bedoelt Paulus hiermee? De wazige spiegel die Paulus beschrijft, kun je op twee manieren interpreteren:

  1. De spiegels in de tijd van toen waren gemaakt van samengeperst metaal of zilver, dit geeft een waziger beeld dan de spiegels die wij nu kennen. In die zin was een spiegel toen dus heel letterlijk wazig.
  2. Het kan ook zijn dat hier bedoeld wordt dat een spiegel een indirect beeld geeft: een reflectie van de realiteit, maar niet de realiteit zelf.

Hoe dan ook, Paulus laat merken dat ons beeld van de realiteit nog niet scherp en compleet is. Misschien kun je je wel iets voorstellen bij dit beeld; je probeert een situatie scherp te zien, maar je beeld is nog wazig. Soms zijn er situaties die wij (nog) niet begrijpen. Maar vaak hoor je mensen zeggen dat ze achteraf dingen beter snappen of er anders op terugkijken. Dit voorziet Paulus hier ook: hij kijkt nu nog in een wazige spiegel, maar weet dat hij het ooit scherp zal zien.

Onzekerheid

Ik denk dat er vele situaties zijn waarin wij ‘last’ kunnen hebben van een wazige spiegel… Misschien begrijp je Gods plan niet, misschien kijk je negatief naar jezelf, misschien is het onduidelijk welke keuze je moet maken… enzovoorts. Helaas is nou eenmaal niet alles duidelijk voor ons. Dit kan een onzeker gevoel geven… Maar ook in dingen waarvan wij zeker dénken te zijn moeten we ons beseffen dat wij nog in een wazige spiegel kijken. Dit heeft te maken met Gods transcendentie; transcendentie betekent ‘het overstijgen van’. In deze context betekent het dat God ons denkvermogen overstijgt; oftewel Hij is groter dan wij kunnen bevatten! Wij hebben nu nog een incompleet beeld van God…

Hoopvol

Maar Paulus geeft hier een hoopvolle boodschap mee! Ook al is de spiegel nu nog wazig, hij weet dat dit zal veranderen. Paulus geeft een hoopvol beeld van de toekomst, waarin hij antwoorden zal mogen ontvangen. Bij God mogen wij onze spiegels schoonvegen en leren wij om scherp te zien. Dit vraagt van ons dat wij God vertrouwen; we mogen erop vertrouwen dat Hij de volledige waarheid kent en alles in Zijn hand houdt.

Opdracht

Ook geeft Paulus een opdracht voor de tijd waarin onze spiegel nog wazig is. Want in het vertrouwen dat de toekomst hoopvol is, leert Paulus ons dat wij nu mogen focussen op drie dingen: geloof, hoop en liefde.

Liefde uitdelen

Ik wens je toe dat je de hoop van Paulus ook mag ervaren en dat je in de tussentijd veel geloof, hoop en liefde mag ontvangen en uitdelen. Hoe verspreid jij een beetje liefde vandaag? Laat het ons weten in de reacties!