"Vraag me niet waarom, maar ik kreeg het gewoon niet voor elkaar om elke dag bewust tijd vrij te maken voor God."

Waar de een niet kan wachten op het moment dat ze haar pumps drie weken lang kan verruilen voor teenslippers, is de zomer voor de ander een tijd van veel teveel stilte of zelfs eenzaamheid. Kantoren lopen leeg als de campings vollopen. De enkeling die niet weggaat in het hoogseizoen beleeft lange saaie werkdagen onder een net iets te frisse airconditioning. Uitgelaten gezinnen zwaaien naar hun (groot)ouders die stilletjes achterblijven in de zorgflat, met een hart dat pas tot rust komt als de kinderen weer veilig thuiskomen…

 

Uitgeblust

De bladen schotelen ons een heerlijke zwoele tijd voor, die – zo lijkt het – oneindig voortduurt en een aaneenschakeling is van pure genietmomenten. Was het maar zo’n feest! Maar de moeder die zich een slag in de rondte poetst om haar huis blinkend achter te laten, denkt daar vast anders over. Ze verplaatst haar complete huishouden naar Frankrijk, waar ze met haar overprikkelde kinderen de tijd van hun leven moet gaan beleven. Ze vindt zichzelf drie weken later uitgeblust terug op de badkamervloer temidden van 28 gesorteerde wasjes. Als er íemand toe is aan vakantie…

Lamp, light,

“We creëren letterlijk afstand.”

Het is goed om je niet mee te laten slepen door ideaalplaatjes. Het is goed om je te beseffen dat niet iedereen de vreugde van een zorgeloze vakantie ervaart. Het is soms ook goed om jouw bezwaren voor jezelf te houden, om andermans plezier niet te vergallen. Kortom, jouw gevoelens mogen er zijn, maar het is goed die van de ander ook voor ogen te houden!

Kilometers ver

Toen we hier met de vrouwen uit mijn kerk over nadachten, kwamen we tot de conclusie dat vakantie veel te maken heeft met ‘afstand’. We creëren letterlijk afstand. Tot ons werk, tot elkaar, vaak kilometers ver, zonder enige vorm van contact. Het kan heerlijk zijn om even los te komen, maar ook moeilijk! Het kan ons opladen of ons bezorgd maken. Over het algemeen is een periode van afstand niet erg, als we ons maar bewust zijn van het tijdelijke karakter ervan en van de impact die het teweeg kan brengen.

Vakantietijd

En hoe gaan we om met God in vakantietijd? Komt Hij voor in je plannenmakerij? Of staat Hij ook op afstand? Twee jaar geleden nam ik een prachtig zomerleesplan van Zij Lacht mee op vakantie. Wat heb ik daarvan genoten! Iedere ochtend als m’n man broodjes ging halen bij de bakker, zat ik op het bankje voor ons vakantiehuis. Zeker twintig minuten, heerlijk rustig alleen in het zonnetje, met mijn leesplan, met God. Het heeft me veel goeds gebracht die weken.

Missie leesplan mislukt!

Het jaar daarop nam ik natuurlijk opnieuw een leesplan mee. Vol goede moed ging ik op reis, maar gedesillusioneerd kwam ik terug. Missie Leesplan Mislukt. Vraag me niet waarom, maar ik kreeg het gewoon niet voor elkaar om elke dag bewust tijd vrij te maken voor God. Balen!

Tja… Afstand tot God is minder gewenst. Maar dat kan ook maar zo gebeuren in vakantietijd. Je bent los van je vaste routine en het dagelijkse Bijbellezen en bidden kan er dan gemakkelijk bij inschieten. Bovendien wordt je aandacht afgeleid door een nieuwe omgeving, andere gewoontes en contacten. Oh ja, God is er ook nog!

Ont-moeten

Nadenkend over dit onderwerp stuitte ik op een (niet zo recent, maar nog steeds fantastisch) artikel in de Visie waarin de oproep stond om juist eens te durven ‘ont-moeten’ (dus juist géén leesplannen mee!). In het moment leven, even niks moeten, genieten van wat er is en van wie er is. Want God is er altijd. Sterker nog, als jij Jezus volgt, dan woont Hij zelfs ín jou. Dus daar waar ik ben, is Hij ook. In mij! Hoe wonderlijk! De tips uit dat artikel raken me: daal af naar je ziel, zo vaak je eraan denkt. Want daar is Hij. Daar hoef je niks. Je hoeft daar alleen maar te zijn. En dan gebeuren er soms zomaar hele mooie dingen. Ont-moeten.

Dat geeft pas echte diepe rust. Daar geen vakantiestress of eenzaamheid. Daar wil je zijn in elk seizoen van je leven.

Met de vrouwen uit mijn kerk is er heel concreet nagedacht over stappen die je zelf kunt zetten om in verbinding te blijven: met elkaar als zusters (en broeders) in een kerk, maar ook met je omgeving. Hoe zien anderen dat je bij Jezus hoort? En hoe blíjf je in verbinding met Hem in de zomermaanden? In een volgende blog deel ik graag de tien beste tips!