"'Onderweg zeg ik tegen de Heer hoe mooi het zou zijn om ook iemand te ontmoeten die al voorbereid is op een gesprek over Jezus..."

We vinden de ontmoetingen en gesprekken die Emke heeft zo bemoedigend, dat we haar ervaringen op de bakfiets graag met je delen. Haar vorige blog vind je hier. Op de insta-pagina van @bijbelstand deelt Emke ook regelmatig over haar ontmoetingen.

“Vandaag bekeek ik, voordat ik op mijn bakfiets stapte, een filmpje van een Amerikaanse evangelist. Hij spreekt met een man over Jezus en deze man komt tot geloof. Aan het eind vertelt de man ontroerd dat hij juist eerder deze ochtend tot Jezus gebeden had, omdat zijn leven zo’n puinhoop was.

Minderwaardigheidscomplex

Onderweg zeg ik tegen de Heer hoe mooi het zou zijn om ook iemand te ontmoeten die al voorbereid is op een gesprek, zoals de man in het filmpje die tot Jezus gebeden had. Dan zie ik een man van rond de 70 op een bankje zitten. Ik stop de fiets en geef hem een kaart. ‘Is dit soms voor mensen met een minderwaardigheidscomplex?’ wil hij weten. ‘Ook, maar de groep is groter dan dat: dit is voor alle mensen. God vindt u waardevol.’ ‘En waar gaat dit vanuit?’ Hij wijst naar de bakfiets. Ik glimlach. ‘Ik ben Emke, ik hou van Jezus en dit is mijn bakfiets.’ Als ik vraag wie God voor hem is, kijkt hij heel ernstig. ‘Ik ben van de tijd van ‘uittreding’.’

Hel en verdoemenis

Ik kijk hem met een vragende blik aan. ‘Nou, we gingen op bed liggen en traden uit onszelf. En dan weet je dat er meer is. Ik durfde niet eens naar beneden te kijken. Doodeng was het, maar we deden het toch. Er is meer dan wat je ziet. Maar wat brengt die wetenschap mij verder?’ Hij haalt zijn schouders eens op. Aan de toon te horen, verwacht hij geen antwoord op die vraag. Ik ben even stil, en besluit dan mijn vraag te herhalen. ‘Wat heeft u met God?’ ‘Mijn vrouw was katholiek en ik hervormd. Dus ik zei: ik ga 10 x met je mee en dan vorm ik een oordeel. Nou na 10 x was ik eruit: dat nooit meer. Het was enkel hel en verdoemenis.’

Nieuwsgierig

‘En wat hoorde u in uw hervormde kerk?’ vraag ik nieuwsgierig door. ‘Ja, ook wel hel en verdoemenis, maar daar was toch meer ruimte voor het hele verhaal over Jezus.” Het is trouwens heel erg bijzonder dat jij mij nu juist hierover aanspreekt. Ik zat vanmorgen te denken: het is 2021 en het is dus 2000 jaar geleden dat Jezus 21 was. En dan te bedenken dat Hij 33 was toen Hij stierf.’ Een enorme bemoediging, en een prachtige brug naar het kruis die ik nu heel persoonlijk kan maken. Ik vertel hem wat ik tegen de Heer gezegd had over het filmpje die ochtend. ‘God ziet u!’ En zo, langs de wijde Aa, in het zonnetje, spreek ik met deze man over het evangelie.

Duim omhoog

Op maandagochtend stap ik opnieuw op de bakfiets. Ik ontdek door het volgen van bordjes een mooie route naar Boskoop. Ik houd een grote gele tractor aan, en als ik op het puntje van mijn tenen sta en de boer voorover uit het raam hangt, kan ik hem precies een kaart geven. ‘Je bent waardevol voor God!’ Hij steekt zijn duim omhoog. Een medewerker van de plantsoenendienst spreekt geen Nederlands, maar kan wel een klein beetje Engels verstaan, dus ik vertel hem wat ik wil zeggen. Een wegwerker even verderop geef ik een kaart en hij zegt dat hij hem in zijn pauze gaat lezen. De pakketbezorgers van de TNT zijn samen, dus ik geef twee kaarten door het raam. De chauffeur straalt als hij de achterkant ziet en bedankt me hartelijk. Zijn collega is vooral beduusd van de voorkant en herhaalt eerst vragend en dan bevestigend: ik ben waardevol?! Dan kom ik een man in werkkleding tegen die gebaart dat hij vrachtwagenchauffeur is, maar hij spreekt geen Engels. Ik doe de bak open en geef hem een klein kaartje van it’s finished. Hij kijkt er naar en dan springen de tranen in zijn ogen. Met zijn hand op zijn hart bedankt hij me.

emke, bakfiets, licht, lume

'Je bent waardevol voor God', zeg ik tegen haar,'

Aversie voor honden

Al fietsend vraag ik de Heer of Hij misschien iets aan mijn grote aversie tegen honden wil doen, aangezien er vele gesprekspartners bij voorbaat afvallen vanwege de grote viervoeter naast hen. Dan zie ik, in het centrum van Boskoop, een man die letterlijk voortgetrokken wordt door zijn hond. Het beest kreeg vorige week een speeltje in de nieuwe dierenwinkel, en heeft nu maar één missie: zo snel mogelijk nog een speeltje halen. Hij heeft in elk geval totaal geen interesse in mij! Terwijl zijn baasje zowat achterover aan het touw hangt om stil te kunnen blijven staan, praten we met elkaar. Hij wijst naar boven. ‘Hij daar boven, ja ik weet dat Hij mij waardevol vindt.’ ‘Wat heb je met Hem?’ ‘Nou, ik ga niet naar de kerk en zo. Maar ik geloof wel dat God van ons houdt.’ ‘Hoe heeft Hij die liefde voor jou laten zien?’, vraag ik hem. Hij is inmiddels 15 centimeter opgeschoven zonder zich te bewegen en ligt nu bijna plat achterover. ‘Ik wil wel met je praten, maar ik vrees dat ik achter mijn hond aan moet. Hij is niet te houden’, excuseert hij zich.

Gauw doorlopen

Ik stap af, en klap mijn bak open. ‘Ik heb een klein plaatje voor je, dan kun je gauw doorlopen’, zeg ik, en ik geef hem het kleine kaartje van ‘It’s finished’. De man kijkt ernaar en veert op, want de hond gaat zowaar even liggen. ‘Ja, ik zag er laatst nog een film van, iets met een Romein, en mensen die Hem volgden, en… ach ik weet het niet goed meer. Maar Jezus stierf aan een kruis ja.’ ‘Waarom stierf Hij daar?’ ‘Ja, voor de zonden van de mensen. Toch?’ ‘Dat is nogal algemeen. Mag ik het persoonlijk maken? Hij hing daar in jouw en mijn plaats. Omdat jij en ik verkeerde dingen hebben gedaan. Door je zonden te belijden en Jezus te vertrouwen, vergeeft God je en geeft Hij je eeuwig leven.’ Hij luistert, en bergt het kaartje zorgvuldig op. ‘Wat mooi, dankjewel.’

Niet wij tegen zij…

Dan kom ik twee moslima’s tegen, hun fietsen volgeladen met kindertjes voor- en achterop. Ik geef hun een kaart en vraag of ik de kinderen een klein boekje mag geven. ‘Nee’, zegt de voorste, ‘maar ik vind dit wel heel mooi. Dit zie je niet vaak meer! Heel bijzonder. Maar wij hebben onze eigen godsdienst waar we heel trots op zijn.’ In het gesprek dat volgt, probeer ik uit te leggen dat het niet gaat over wij en zij. Of over onze godsdienst of hun godsdienst. Of over wie van ons er gelijk heeft. Eigenlijk gaat het alleen om de vraag Wie Jezus is. ‘Jij en ik weten dat er een God bestaat, en dat wij onvolmaakte mensen zijn. Op basis van wat ik verkeerd gedaan heb, zou ik voor eeuwig verloren gaan. Hoe kunnen we God ooit onder ogen komen zonder dat Hij genadig is? Maar in Jezus kwam God naar ons toe om de prijs voor ons leven te betalen met Zijn eigen leven.’

Persoonlijk

De vrouwen bevestigen dat er in de Koran veel over Jezus geschreven staat. ‘Hij is belangrijk. Maar dat Hij Gods Zoon is, dat ontkennen wij.’ ‘In de Koran staat dat de evangeliën heilige boeken zijn. En in de evangeliën zegt Jezus: Ik ben de Weg, de Waarheid en het Leven. Mag ik je een tip geven?’ Ze knikt. ‘Probeer het ‘wij geloven’ los te laten, en ga persoonlijk op zoek naar het antwoord op de vraag Wie Jezus is. Lees de evangeliën. Vraag het Hemzelf! Hij heeft uit liefde voor jou Zijn leven gegeven, om je voor eeuwig bij Zich te kunnen hebben.’ Ze reageert vriendelijk: ‘Je geeft een mooie uitleg. Dankjewel en een fijne dag.’ Uitgezwaaid door hun leuke kindertjes fiets ik weer verder.

Verbouwereerd

Ik ontmoet nog een jonge vrouw, die verbouwereerd op de kaart reageert. ‘Wat ontzettend lief dat u dat zegt!’ ‘Ja, bijzonder hè, en ik ken je niet eens. Maar zal ik je iets mooiers vertellen: God heeft jou geschapen, Hij heeft jou lief en Hij heeft een plan met jouw leven.’ Ze kijkt me aan en zegt: ‘Oh. Heel, heel erg bedankt.’ Ik kan hier niet goed stilstaan met de bakfiets en zij moet ook weer verder. Maar het kwetsbare in deze vrouw raakt me. De Heer weet precies wie ze is en Zijn hart gaat naar haar uit.”

Bid jij voor haar en voor de andere mensen die ik mocht ontmoeten?

bakfiets bijbel evangeliseren getuigen