"Op dat moment ervoer ik wat Sara op haar 99-ste moet hebben gevoeld..."

“Dat God niet naar uiterlijk, kwaliteit, kennis en kunde kijkt als Hij mensen wil inzetten, is niets nieuws. Dat hebben we al zo vaak gehoord. Het is erg, maar het lijkt ons zo vaak niet meer echt te raken. God kijkt niet veroordelend. Toch blijven wij vrouwen ware sterren in het bedenken waarom wij niet goed genoeg zijn! ‘Nee, daar ben ik echt niet…, Nee daar ben ik te…..’ en trek al die veroordelingen en diskwalificaties maar uit de kast. Met vaak als gevolg dat je iets niet doet, wat je eigenlijk wel heel graag wilt doen: een levende getuige van Jezus zijn. Verdrietig toch? Vind je ook niet? Maar wat zou er gebeuren als we ons laten verrassen door God?

Humor van God?

Nog niet zo lang geleden ben ik gestart als missionair werker in onze kerk. Totaal geen opleiding, zonder kennis, maar mét een verlangen. En blijkbaar was dat voor God genoeg want ik was nog niet goed en wel aan het werk of God legde mij iets op mijn hart: Kinderen. Laat de kinderen tot mij komen! Ik was in shock! En riep: ‘Heer, nee! Met alle respect en liefde die er voor U in mij is, maar hoe kunt U dit bedenken? Ik? Kinderen? Een ongetrouwde, kinderloze vrouw, zelfs geen tante, gebrekkig in haar omgang met kinderen. En U wilt háár inzetten?’

Lachstuip

Op dat moment ervoer ik wat Sara op haar 99-ste moet hebben gevoeld. Totale verbazing, ongeloof en een lachstuip. Zij moest een kind krijgen en ik een kinderbijbelcub organiseren. Beiden leken net zo onwaarschijnlijk als een roze olifant in mijn tuin. Maar de overtuiging bleef. God was duidelijk. Laat de kinderen tot mij komen. En ondanks mijn vragen kon ik niet anders dan luisteren.

De vellen van mijn knieën

Maandenlang heb ik de vellen van mijn knieën gebeden: ‘Heer ik kan dit niet, dit is me te ingewikkeld. Maar als U het wilt, ga ik het doen, maar stuur me dan alstublieft de mensen die ik nodig heb.’ In die maanden heb ik, naast twijfel en onzekerheid, ook ongelooflijk veel gelachen en met verbazing gekeken naar wat God deed in, door en langs mij heen. Hij voorzag in mensen, materiaal, locatie, eten, drinken. Er ontstonden ideeën, plannen. Hoefde ik dan niets meer te doen?

Heilig vuurtje

Och heden nee. Ik bleef bidden, paniekaanvallen krijgen, organiseren, reclame maken, mensen werven en weer paniekaanvallen krijgen. Vaak moest ik bidden: ‘Heer U wilt dit, maar houd dat heilig vuurtje in mij gaande want als U het niet opstookt dan gaat het als een nachtkaars uit! In mij zit het niet, alleen U maakt het tot een laaiend vuur zodat ik kan doorgaan.’ En het lukte: meer dan 65 kinderen hebben we de liefde van Jezus op een speelse en gezellige wijze mogen bijbrengen.

God als liefdevolle ouder

Ondanks klotsende oksels en zwetende handen, heb ik staan genieten van wat er gebeurde. God liet me zien dat ik tot meer in staat ben vanuit Zijn kracht in Mij. Het enige wat Hij van mij vroeg is: BLIJF in MIJ, durf te VERTROUWEN en VOLG MIJ. God was voor mij in die maanden een liefdevolle ouder die zei: ‘Kom op, jij kunt dit, Ik in jou en jij in Mij.’ Nog steeds ben ik vol verbazing over waarom God mij hiervoor wilde inzetten. Het had zoveel makkelijker gekund, vrouwen met ervaring die weten wat het is om op te voeden, les te geven, te verzorgen. Maar dat was voor God blijkbaar niet van belang. Hij vroeg mij, een kinderloze vrouw, in wie Hij Zijn Hart heeft geplant. Een groter cadeau kon Hij mij niet geven. Maar God gaf meer. Ik ontmoette namelijk 65 leuke kindertjes die ik plezier zag hebben. Maar bovenal gaf Hij het bewijs dat Hij te vertrouwen is, door alle paniekaanvallen heen. En die ervaringen had ik nooit gehad als ik naar mezelf had geluisterd.”

Uitdaging

Bid God waar Hij jou voor in wil zetten, aankomende week. Bid concreet, bijvoorbeeld: Met wie mag ik deze week optrekken. Welk persoon mag ik deze week bemoedigen? Voor welk doel wilt U mij deze week inzetten. En laat je verrassen! Heb je een mooie, leuke of spannende ervaring? Deel het met ons, zo verspreiden we samen Zijn Licht in de duisternis.