Wat is jouw rol in Gods schepping?

Laatst sprak ik hierover met mijn dochters. We hadden het over het boek Openbaring en de beelden van een wereld vol rampen en chaos die daarin worden geschetst. Ik vertelde hen dat Openbaring niet alleen een toekomstbeeld lijkt te zijn, maar ook iets wat al plaatsvindt. Veel van de rampen die we nu zien, hebben zelf veroorzaakt. We maken keuzes die de natuur schaden, soms bewust, soms onwetend, maar altijd met gevolgen.

Nieuw begin

Vandaag, op 1 januari, voelt die gedachte extra zwaar. Een nieuw jaar staat voor een nieuw begin, maar hoe vaak nemen we ons niet voor om te veranderen, zonder dat het daadwerkelijk blijvend is? Goede voornemens klinken prachtig, maar zonder actie blijven ze lege woorden. En toch is er hoop, zelfs als de uitdagingen overweldigend lijken.

Roep om herstel

Paulus schreef eeuwen geleden: “Wij weten dat de hele schepping tot nu toe zucht en in barensnood verkeert.” Die woorden lijken vandaag de dag actueler dan ooit. De schepping zucht onder onze keuzes: de overexploitatie van natuurlijke hulpbronnen, de vervuiling van lucht en water, en de steeds snellere ontbossing. God gaf ons de opdracht om zorg te dragen voor Zijn schepping, maar in plaats van haar te beschermen, hebben we vaak gekozen voor uitbuiting. Het lijden van de natuur weerspiegelt onze nalatigheid, maar ook onze roep om herstel.

Kleine acties

Deze roep om herstel past goed bij de symboliek van een nieuw jaar. Het is een kans om niet alleen persoonlijke veranderingen door te voeren, maar ook bewuster te leven voor de wereld om ons heen. We kunnen de zucht van de schepping niet negeren. Misschien is dit hét moment om rentmeesterschap opnieuw serieus te nemen. Rentmeesterschap vraagt verantwoordelijkheid, en verantwoordelijkheid vraagt actie. Dat begint klein:

bewust leven, verspilling tegengaan, en keuzes maken die de schepping respecteren. Iedere stap, hoe klein ook, kan een daad van gehoorzaamheid zijn.

Houd je hoofd omhoog!

Toch zijn dit niet zomaar menselijke inspanningen. Jezus sprak over een tijd waarin rampen, hongersnoden en onrust steeds duidelijker zouden worden. De tekenen die we vandaag zien, lijken te resoneren met Zijn woorden. Maar in plaats van een boodschap van angst, roept Jezus ons op om waakzaam te zijn en onze blik omhoog te richten: “Wanneer deze dingen beginnen te gebeuren, richt u op en hef uw hoofd omhoog, want uw verlossing is nabij ” – Lukas 21:28.

Hoop

Dat is de hoop waarmee we dit jaar mogen beginnen. Want hoewel de aarde zucht, vertelt de Bijbel dat dit zuchten niet zonder doel is. Het wijst vooruit naar de geboorte van iets nieuws. Net zoals weeën pijn doen maar leiden tot nieuw leven, mogen wij geloven dat God de gebrokenheid van deze wereld zal gebruiken om Zijn vernieuwing te brengen.

Glimp van herstel

Een nieuw jaar biedt ons een nieuw begin. Maar dat begin hoeft niet perfect te zijn. Het begint met kleine stappen en keuzes. Terwijl we die zetten, mogen we vasthouden aan Gods belofte dat Hij alles nieuw zal maken: een nieuwe hemel en een nieuwe aarde, waarin geen pijn of dood meer zal zijn. Tot die tijd mogen wij met onze daden, hoe bescheiden ook, een glimp laten zien van dat toekomstige herstel.

God maakt alles nieuw

De aarde zucht, dat is onmiskenbaar. Maar die zucht is niet alleen een teken van gebrokenheid; het is ook een oproep tot actie en een herinnering aan de hoop die we hebben. God is trouw. Hij heeft Zijn schepping niet losgelaten en zal haar niet vergeten. Hij nodigt ons uit om mee te werken aan het herstel – in zorg, gehoorzaamheid en vertrouwen op Zijn beloften.

Dit jaar wil ik die belofte vasthouden en mijn voornemens niet alleen richten op mezelf, maar ook op mijn rol in Gods schepping. Kleine stappen, gedragen door hoop. Want hoewel de schepping zucht, klinkt er een hoopvolle belofte door: God maakt alles nieuw.