Paulus

Terwijl Kirsten toewerkt naar de zomervakantie en een periode van rust, is het in haar hoofd allesbehalve rustig. Na een druk jaar vol belangrijke keuzes, en nog meer keuzes te maken, zingt er op de achtergrond steeds de vraag ‘wat wil God met mijn leven?’ In de brief van Paulus aan Tessalonica vindt Kirsten richting. Wordt het dan toch een rustige zomervakantie?

Eén van de talen om je geloof te delen is bemoedigen. Maar hoe doe je dat? Marije ontdekt waardevolle lessen hierover in één van haar favoriete Bijbelteksten; de tweede brief van Paulus aan de Korintiërs. Paulus schrijft daarin over een cirkel van bemoediging; over troosten en getroost worden. Dat laatste kan niet zonder je kwetsbare kant te laten zien. Maar durft Marije die stap te zetten? En jij?

“Vertel aan iedereen het goede nieuws!” Jezus’ grote opdracht kan soms voelen als een zware last. Zo ook voor Marije. Tot ze ontdekte dat dat helemaal niet is wat God van ons vraagt.

Getuigen over Jezus in een gesprek met vrienden? Je geloof delen met wildvreemden? Alleen al van het idee schoot Natascha vroeger in paniek. Maar ze vond steun in de Bijbel, bij iemand die ze eerder zuur, betweterig en arrogant vond: Paulus. Die bleek toch minder superieur dan ze dacht: het bange hart van Paulus inspireerde Natascha stappen te zetten. Dat leverde haar klotsende oksels en zwetende handen op, maar ook een hele mooie ervaring.