God

Wist jij dat de Bijbel ook wel de spiegel van God wordt genoemd? Door te lezen in de Bijbel, krijg je een kijkje in Gods spiegel. Maar wat als die spiegel allesbehalve helder is? Kirsten worstelt daar soms mee, maar haalde onlangs bemoediging uit de woorden van Paulus. Ze deelt deze bemoediging graag met je!

Na haar vakantie staat Wietske weer in haar eigen badkamer voor de spiegel. Ondanks haar bruine kleurtje toont de spiegel geen volledig frisse blik. Een flinke verkoudheid en slaaprovend hoesten maken haar ogen klein en dof. Toch weet ze: wat mijn oog ziet, is niet wie ik ben. Laat je net als Wietske verrassen: wat zegt jouw oog je over hoe God jou ziet?

Maaike zit rechtop in haar bed, ze voelt haar hartslag in haar keel. Haar rookmelder is afgegaan. Gelukkig, loos alarm. Gefrustreerd legt ze het apparaat weg, met de batterij eruit; ze is het vertrouwen in het ding kwijt. Maar of dat zo verstandig is? Het voorval zet Maaike aan het denken over haar vertrouwen op God. Laat God bij haar wel eens een alarm afgaan? Heeft ze daar eigenlijk wel oog voor? En jij?

Onze Kirsten schrijft mee aan de podcastserie ‘40 dagen hier en nu’. Ze is gevraagd om te schrijven over Pasen; als Feest van Licht. Enthousiast gaat ze aan de slag. Totdat ze ziet over welke Bijbeltekst ze mag schrijven: Jesaja 52 en 53. Kirsten leest hier hoe de één na de ander de uitnodiging voor het Feest afwijst… en dat komt keihard binnen. Tegelijkertijd laat die afwijzing haar iets van Jezus’ grootheid zien. Benieuwd hoe dat zit? Kirsten legt het je graag uit.

Het huis van Eline is toe aan een voorjaarsschoonmaak. Het stof dwarrelt flink rond, zowel in haar huis als in haar hoofd. De beelden van oorlog, van vluchtende kinderen en huilende vrouwen, maken haar somber en dat straalt ze ook uit. Haar spiegelbeeld is vertroebeld. Het is tijd voor een grondige schoonmaak; van haar huis én van zichzelf. En juist de 40-dagentijd blijft hét perfecte moment daarvoor! Lukt het Eline om haar huis en zichzelf weer te laten stralen?

De oorlog tussen Rusland en Oekraïne houdt Sandra en haar gezin flink bezig. Het domineert de gesprekken thuis en ook de gezinsapp stroomt vol met berichten erover. Tot het gesprek stilvalt en de appjes over vluchten en de oorlog plaatsmaken voor caravalfoto’s en voetbaluitslagen. Dat zet Sandra aan het denken… Kunnen feest, sport en oorlog echt naast elkaar bestaan?

Eerlijk is eerlijk: Kirsten krijgt een beetje de kriebels van het woord uitstraling. Ze heeft een haat-liefdeverhouding met het begrip. Ze straalt uit hoe ze zich voelt en dat is de ene keer positiever dan de andere keer... Werkt dat eigenlijk ook zo bij het uitstralen van haar geloof? Komt het wel over op een ander hoe graag ze Jezus volgt? Al schrijvend zoekt Kirsten voor zichzelf een antwoord op deze vraag. Herken jij haar dilemma? Vind jij het ook niet altijd gemakkelijk om het stralende voorbeeld van Jezus’ liefde te zijn? Lees dan snel Kirstens blog!

`Wacht op de HEER, wees dapper en vastberaden, ja, wacht op de HEER’ (Psalm 27:14) is het vers dat een paar jaar geleden troostrijk was voor Wietske in een tijd waarin haar leven leek stil te staan. Wachten op de Heer, het gebeurt op Zijn Tijd… maar wat vraagt dit van je? En wat doet dit met je als álles Gods tijd is en jij zoekend bent naar hoe jij past in die tijd? Ga je aan de slag of wacht je op wat God jou hierin wil laten zien? Wietse zocht antwoorden en vond deze bij de rondzwervende aartsvaders; over geduld hebben en houden en licht zien als het donker is.

“Waar ben jij trouw aan?” Deze vraag beantwoordt Wietske regelmatig in haar werk als loopbaanbegeleider van mbo-studenten. Elke keer wanneer ze start met een nieuwe oriëntatiegroep komt deze voorbij in de kennismakingsopdracht. En elke keer vraagt ze zichzelf af: stel ik mij meteen open op? Geef ik het geijkte antwoord ‘familie en vrienden’ of noem ik ook mijn geloof? Wanneer ze dit doet, levert het altijd reacties op en ja… vaak ook lastige vragen of opmerkingen. Wat leert Wietske van Jezus’ geheime volgelingen en tegenstanders over hoe ze hiermee kan omgaan?

Wanneer Wietskes dochter enthousiast thuiskomt uit school met een opdracht over een familiestamboom, maakt dat meer los bij haar dan ze verwacht. Vanzelfsprekend lukt het haar dochter niet om alle vakjes in te vullen, maar ook Wietske en haar ouders weten niet meer alles. Het doet Wietske beseffen hoe vluchtig het leven eigenlijk is; om wie en wat draait het eigenlijk? Ze herinnert zich een wijze les van een oudtante. Hoe kan ze deze les uitleven en ook nog overdragen? Vooral in situaties waar het geloof geen vanzelfsprekendheid is, waardoor de verantwoordelijkheid van het doorgeven van het geloof een gevoel van 'druk' geeft?